İraq-Türkman folkloru — İraqda toplu halında yaşayan türkmanların şifahi xalq ədəbiyyatı. İraq türkmanları tarixin müxtəlif dövrlərində Azərbaycan ərazisindən köçərək qədim Messopatamiya, indiki İraq ərazisinin şimalında məskunlaşan türkmənşəlli xalqdır.
İraq-türkman folkloru tarixin müxtəlif dövrlərində Azərbaycan ərazisindən köçərək İraqın şimalında, əsasən, Kərkük, Ərbil, Daquq, Tuzxurmatu vilayətində toplu halda yaşayan, azərbaycanca danışan xalqın şifahi xalq ədəbiyyatıdır.[1], [2], [3], [4]. Müxtəlif mənbələrdə Azərbaycanda və İraqda yaşayan türkmənşəlli xalq türkman kimi qeyd olunur[5], [6], [7], [8], [9], [10]. İraq-türkman şifahi xalq yaradıcılığını hərtərəfli olaraq sistemli şəkildə ilk dəfə Əməkdar elm xadimi Qəzənfər Paşayev tədqiqata cəlb etmişdir[11] İraq-türkman folklor nümunələri mənzum və mənsur olaraq iki qrupa bölünür[12]. Türkman xalq ədəbiyyatının mənzum örnəkləri musiqi havalarının dilidir[12]. Mənsur örnəklərə isə nağıllar, atalar sözü və məsəllər, tapmacalar, dastanlar aid edilir[12].
İraq-türkman folklorunun janrları şərti olaraq 3 qrupa - Mərasim folkloru, Lirik janrlar, Epik janrlar bölünür[11]
Xalqın düşüncə və həyat tərzini əhatə edən mərasim folkloru ilkin janrlar, xalq mərasim və nəğmələri olaraq iki hissəyə bölünür. İraq-türkman folklorunda ilkin janr örnəkləri müxtəlif illərdə çap olunmuşdur [13], [14], [15], [16]. Aşağıdakı janrlar aiddir.
1. Dini təsəvvürlərin təsiri ilə yaranan bəddualar[11].
2.Mərasimlərlə bağlı yaranan bəddualar[11].
3. Məişətlə bağlı yaranan bəddualar[22], [23], [24].
İraq-türkman folklorunda mərasim və nəğmələr üç yerə bölünür[11].
Toy mərasimi ilə əlaqədar nəğmələri aşağıdakılardır:
İraq-türkman folklorunda geniş yayılmış xoyratlar dörd misradan ibarətdir[36]. Xoyrat və manilər cinaslı və adi qafiyəli olmaqla iki yerə bölünür[37]. Cinaslılar xoyrat, cinassızlar isə mani və ya maani adlanır[11]. Əta Tərzibaşının "könüllərdən fişqıran içli duyğuları min bir sədaqətlə əks etdirən parlaq güzgü" adlandırdığı xoyratlar da tam və naqis cinaslı olmaqla iki yerə bölünür[38]. Xoyratlarda 1,2,4-cü misralar həmqafiyə, 3-cü misra isə sərbəst olur[38]. Xoyratlardan fərqli olaraq manilərə musiqi bəstələnir və onlar müəyyən döndərmələrlə - nəqəratla birlikdə xorla oxuna bilir[38].Xoyratla manini fərqləndirən başlıca amillərdən biri də xoyratların həmişə cinaslı, manilərin isə adi qafiyəli olmasıdır[38]. Manilər arasında az da olsa cinaslılara rast gəlinir[39], [40].
Burada xalq mahnıları dedikdə xalq havaları nəzərdə tutulur[11]. İraq-türkman xalq havaları qırıq və ya qısa havalar və uzun havalar adı altında qruplaşdırılır[41]. Qısa havalar sırasına bəstə (xalq türküsü), tənzilə (dini türkü və şərqi), şərqi (marş və bənzəri), halay və oyun havalarını daxil etmişdir. Uzun havalar sırasına isə muğamlar, xoyrat havaları, divan-urfa, qəzəl, aşıq havaları, Kərəm havası, sazlamaq, laylalar daxil edilir[41]
Kərkük dolaylarında mahnılar döndərmə - yəni nəqəratla oxunur. Bu, mahnını daha da oynaq edir[42]. Kərkük dolaylarında da, Azərbaycanda da eyni olan bir çox mahnılar vardır[43]. "O yana döndər məni", "Yar bizə qonaq gələcək", "Pəri", "Ay qara xal yar", "Ay qız heyranın ollam", "Niyə gəlməz oldu", "Dam üstədir damımız" və s. bunlara aiddir.[44], [43]
Buraya layla və oxşamalar daxildir. Türkiyədə "ninni" kimi tanınan laylalar, İraq-türkman folklorunda «leyla» və «layla» kimi məlumdur[45]. Formaca xoyrat və manilərə oxşayan laylaların axırında "layla balam, layla" ilə bərabər "leyla balam, leyla", "leyla gözüm, leyla", "üllə balam, üllə", "üllə ruhum, üllə" kimi iki misralı döndərmələr (nəqəratlar) yer alır[46].Laylalarda ictimai məsələlərə toxunulur. Bu zaman qüvvətli kədər hissi layla ilə ağı arasında mövcud olan sərhəddi pozur[47]. Türkiyədə "sevmələr", Cənubi Azərbaycanda "nazlamalar" kimi tanınan bu şer parçaları Quzey Azərbaycanda da, Kərkük dolaylarında da "oxşamalar" adlanır[46]. Oxşamalar İraq-türkman folklorunda da iki və dörd misralı olmaqla iki yerə bölünür və arzu-dilək, əzizləmə, əyləndirmə, oxşama məqamlarında işlənirlər[11].
İraq-türkman folklorunda bayatı-tapmacalar gah tapmaca[48], gah bayatı[49], gah da cinaslı tapmaca[50] adı altında verilmişdir. İraq-türkman folklorunda təsadüf edilən "bayatı-tapmaca"lar nə forma, nə də məzmunca Azərbaycan "bayatı-tapmaca"larından fərqlənirlər. Folklorşünaslarımızın "bağlama bayatı" [51], "qıfılbənd bayatı" [52], "tapmaca-bağlama" [53] adlandırdıqları qıfılbənd və bağlamalar da "bayatı-tapmaca"lardan fərqlənirlər.
İraq-türkman nağılları nağılın məzmunu ilə əlaqəsi olmayan pişrovla başlayır[54]. Pişrovdan sonra giriş-başlarığıc gəlir[55]. Kərkük dolaylarında gündüz nağıl söyləmək məsləhət görülmür[54]. Uşaqlara belə bir inam təlqin edilib ki, kim gündüz nağıl danışsa, nağıl bitəndə çoqu çıxar, yəni başında buynuz bitər[56]. Nağılların sonunda nağılçı öz adını Əli, Qədriyyə olaraq çəkir[57]. İraq-türkman nağıllarını aşağıdakılardır:
İraq-türkman folklorunda da «atalar sözü» və ya "əskilər sözü" adlanır[58]Kərkük atalar sözü və məsəllərinin bir çoxu iki hissədən ibarət olur[59]. İkinci hissə birinci hissədə verilmiş fikri daha da qüvvətləndirir, tamamlayır[59]. Azərbaycan folklorunda çox işlənən "Utananın oğlu olmaz", "Bu günün işini sabaha qoyma", "Ağıl yaşda deyil, başdadı", "Əski pambıq bez olmaz" və s. atalar sözləri Kərkük folklorunda "Utananın oğlu olmaz, olsa da xeyrin görməz", "Bu günün işini yarına (sabaha) qoyma, bəlkə yarın sənə yar olmadı","Ağıl yaşda deyil, başdadı. Amma ağlı başa gətirən yaşdı","Əski pambıq bez olmaz, əski düşmən düz olmaz" kimi işlənir[60]. Tarixi şəxsiyyətlərlə bağlı məsəllərə rast gəlmək olur. İraq-türkman atalar sözü və məsəllərinin böyük bir qismi mal-dövlətlə bağlı yaranmışdır[59].
Kərkükdə bilməcəyə tapmaq sözünün fel kökündən törəmiş tapmaca deyirlər[61].Tapmaca atalar sözü, bayatı və maniyə nisbətən daha çox kollektivlik xüsusiyyətinə malikdir, yəni tapmacalar məclislərdə, şənliklərdə, tapmaca gecələrində kollektiv tərəfindən yaradılmışdır[62]. İraq-türkman tapmacaları arasında açması xurma, dombalan, qoz, saat, göz, sırğa, diş, ayaqqabı, yumurta,ildırım, ay, günəş, soğan və s. olan tapmacaların daha çox variantlarına təsadüf edilir[63], [64]
Molla Nəsrəddin lətifələri ilə bağlı ənənə İraq-türkman folklorunda da Azərbaycandakı ənənənin eynisidir[65].İraq-türkman folklorunda da Molla Nəsrəddin inadkar eşşəyinin üstündə oturab sakit-sakit yol gedən, hər şeyə göz qoyan, ağıl süzgəcindən keçirən, doğru nəticəyə gələn, bir müdrikdir[66]. Azərbaycan folklorunda olduğu kimi İraq-Türkman folklorunda da lətifələr 3 yerə bölünür[67].
İraq-türkman folklorunda dastanlar geniş yayılmamışdır[11].Bunun əsas səbəbi Səfəvilər hakimiyyətindən sonra Bağdadın və azərbaycanlılar yaşayan Kərkük dolaylarının Osmanlıların təsiri altına düşməsi[68], aşığın ictimai əhəmiyyətini lazımınca qiymətləndirməməsi[69]. İraq-türkman folklorunda "Leyli və Məcnun", "Yusif və Züleyxa", "Fərhad və Şirin". "Arzu-Qəmbər" kimi nağıl-dastanlar, "Koroğlu" və "Əsli və Kərəm" kimi dastanlar vardır[70]. Hazırda "Əsli və Kərəm" İraq türkmanlarında sazla çalınıb-oxunan yeganə dastandır[70].