İvan Mixailoviç Dzyuba (ukr. Іван Михайлович Дзюба; 26 iyun 1931 – 22 fevral 2022, Kiyev) — SSRİ və Ukraynanın ədəbiyyatşünas alimi, publisist, hüquq müdafiəçisi və ədəbiyyatşünası. Sovet dissidenti, Ukrayna Qəhrəmanı (2001) dövlət mükafatının laureatı. Ukrayna Milli Elmlər Akademiyasının həqiqi üzvü. Ədəbiyyat, dil və incəsənət tənqidi şöbəsinin akademik-katibi (1997-2004), "Сучасність" jurnalının baş redaktoru, Ukraynanın ikinci Mədəniyyət naziri (noyabr 1992 – avqust 1994).
İvan Dzyuba | |
---|---|
ukr. Іван Михайлович Дзюба | |
![]() | |
17 noyabr 1992 – 19 avqust 1994 | |
Prezident | Leonid Kravçuk |
Hökumət başçısı | Leonid Kuçma |
Əvvəlki | Larisa Xorolets |
Sonrakı | Dmitri Ostopenko |
Şəxsi məlumatlar | |
Doğum tarixi | 26 iyun 1931(1931-06-26) |
Vəfat tarixi | 22 fevral 2022(2022-02-22) (90 yaşında) |
Vəfat yeri | |
Təhsili | |
Fəaliyyəti | yazıçı, siyasətçi, publisist, insan hüquqları fəalı, filoloq, universitet müəllimi[d], ədəbi tənqidçi, ədəbiyyatşünas |
Elmi fəaliyyəti | |
Elm sahəsi | ədəbiyyatşünaslıq, ədəbi tənqid[1], aktivizm[1], filologiya[1] |
Elmi dərəcəsi | |
Təltifləri |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
![]() |
İvan Dzyuba 26 iyul 1931-ci ildə Donetsk vilayətinin Volnovaxa rayonunun Nikolaevka kəndində anadan olub.
1949-cu ildə məktəbi bitirdikdən sonra, 1953-cü ildə bitirdiyi Stalin Pedaqoji İnstitutuna daxil olub. İnstitutda komsomol təşkilatçısı və Ümumittifaq Lenin Kommunist Gənclər İttifaqının (ÜİLKGİ) vilayət komitəsində müəllim olub. Sonra Kiyevdə Ukrayna SSR Elmlər Akademiyasının Ədəbiyyat İnstitutunun aspirantura şöbəsinə daxil olub. 1957-1962-ci illərdə Ukraynanın "Вітчизна" jurnalının redaktoru işləyib. 1959-cu ildən Ukrayna Yazıçılar Birliyinin üzvüdür.
O, 2022-ci il fevralın 22-də Kiyevdə vəfat edib.[2]
1960-cı illərin əvvəllərində o, dissident ideyaları ilə maraqlanmağa başladı və nəticədə 1962-ci ildə "Вітчизна" jurnalından qovuldu. İki il sonra "Molod" nəşriyyatında işə düzələ bildi, lakin 1965-ci ildə Dzyuba siyasi baxışlarına görə yenidən işdən çıxarıldı.
1965-ci il sentyabrın 4-də dissidentlər İ.M.Dzyuba, V.M.Çornovol və V.S.Ştus "Ukrayna" kinoteatrında "Unudulmuş əcdadların kölgələri" filminin premyerasında çıxış edərək, bir gün əvvəl "Ukrayna milli ziyalıları" nümayəndələrinin həbs dalğasına etiraz etdilər. Bu aksiya Kiyevdə ilk ictimai antisovet nümayişlərindən biri oldu. Onları iştirak edənlərin çoxunu, M.F.Kotsyubinskaya dəstəklədi. Filmin rejissoru Sergey Paracanov da həbs olunanlara açıq şəkildə dəstək verdi.
Bundan sonra İvan Dzyuba Ukrayna Kommunist Partiyasının Mərkəzi Komitəsinə məktub yazdı və sonradan onun ən məşhur əsəri olan "Beynəlmiləlçilik, yoxsa ruslaşdırma?" adlı traktatını yazdı. Burada o, SSRİ rəhbərliyinin Sovet Ukraynası ilə bağlı siyasətini tənqid edərək, marksizm klassiklərindən sitatlardan istifadə edərək, Leninin milli siyasətinə qayıtmağı tələb edirdi. 1966-cı ildə onu Mərkəzi Komitəyə çağırıb kommunist yönümlü əsər yazmağı xahiş etsələr də, Dzyuba bundan imtina etdi.
1969-cu ilə qədər Dzyuba Sovet hakimiyyəti tərəfindən təqiblərə məruz qalmadı, çünki o, əvvəllər heç vaxt onları bu cür tənqid etməmişdi. Lakin həmin il Ukrayna Sosialist Partiyası onu öz sıralarından çıxarmaq qərarına gəldi. Lakin Dzyuba 26 dekabr 1969-cu ildə tənqidi yazılar yazmayacağı barədə söz verdiyindən, partiyadan qovulmadı.
Lakin 1970-ci ilin əvvəlindən onunla hakimiyyət arasında münasibətlər nəhayət pisləşdi.Dzyubanın evində axtarış aparılaraq, sorğu-suala çəkildi. 1972-ci ildə Ukrayna Kommunist Partiyasıdan xaric edildi, bir il sonra isə 5 il həbs və 5 il sürgünə məhkum edildi. Vərəm xəstəliyinə yoluxduğuna, həm də müəyyən dərəcədə yazıçı həmkarı Nikolay Lukaşın müdafiə məktubuna görə İvan Dzyuba 1973-cü ilin noyabrında əfv olundu və "Literaturnaya Ukrayna" qəzetində tövbə bəyanatını dərc etdirərək, "əvvəlki səhv fikirlərindən" imtina etdi (№1939).
1974-cü ildə İvan Dzyuba 1982-ci ilə qədər çalışdığı Kiyev təyyarə zavodu qəzetində iş tapdı. Qəzetdən ayrıldıqdan sonra, zamanını ədəbi fəaliyyətinə ayırdı.
İvan Dzyuba digər əsərləri ilə yanaşı, "Kristalın üzləri" (1978), ÜStefan Zoryan erməni ədəbiyyatı tarixində" (1982), "Vətənimiz birdir" (1984), "Sədriddin Ayni” (1987) kitablarını, Taras Şevçenko, Boris Çiçibabin və başqaları haqqında əsərlər yazdı. O, Ukrayna Yazıçılar İttifaqında bərpa edilmiş və O. Beletski adına Respublika Ədəbi mükafatına da layiq görülmüşdür (1987).
1989-cu ildə İvan Dzyuba Ukraynanın antikommunist təşkilatı və ən qədim partiyalarından biri olan Ukrayna Xalq Hərəkatının yaradıcılarından biri oldu.
1989-cu ildən Ukraynalıların Respublika Assosiasiyasının ilk prezidenti oldu. 1991-ci ildə İ.Dzyuba A.Antonoviç Beynəlxalq mükafatı və T.Şevçenko adına Ukrayna Milli mükafatına layiq görülmüşdür.[3]
1992-ci ilin noyabrından 1994-cü ilin avqustuna qədər Ukraynanın Mədəniyyət naziri olub.
O, siyasətdən getdikdən sonra elmi fəaliyyətlə məşğul olub.