. Ureyim.az

Nikita Bicurin - Wikipedia - Ureyim.az

Ana Səhifə - Nikita Bicurin

Nikita Yakovleviç Biçurin (29 avqust (9 sentyabr) 1777[1][2][…] və ya 27 avqust 1777[3] – 11 (23) may 1853[1][2][…], Sankt-Peterburq) — türkoloq, Pravoslav Rusiya kilsəsi (1802–1823) arximandriti; şərqşünas və səyyah, Çin dili biləni, rus çinşünaslığının banilərindən biri, ümumavropa şöhrətini almış birinci rus çinşünası.

Nikita Biçurin
Doğum tarixi 29 avqust (9 sentyabr) 1777[1][2][…] və ya 27 avqust 1777(1777-08-27)[3]
Vəfat tarixi 11 (23) may 1853[1][2][…] (75 yaşında)
Vəfat yeri
  • Sankt-Peterburq, Rusiya imperiyası
Dəfn yeri
  • Lazarev qəbiristanlığı[d]
Fəaliyyəti tədqiqatçı-səyyah[d], tarixçi, missioner, coğrafiyaşünas, keşiş
Üzvlüyü
  • Peterburq Elmlər Akademiyası
Mükafatları Demidov mükafatı (Rusiya imperiyası) — 1838
Vikianbarın loqosu Vikianbarda əlaqəli mediafayllar

Mündəricat

  • 1 Həyatı
  • 2 Fəaliyyəti
  • 3 Əsərləri
  • 4 Həmçinin bax
  • 5 İstinadlar
  • 6 Xarici keçidlər

Həyatı

redaktə

Milliyətcə çuvaşdır.

Fəaliyyəti

redaktə

XIX əsrin rus şərqşünası, türkoloqu bir çox Asiya xalqlarının tarixinə dair məlumatlar toplamış N. Y. Biçurin (İakinf) isə Oğuz xanın tarixi şəxsiyyət olmasını birmənalı şəkildə təsdiqləyir və onun eramızdan əvvəlki III–II minilliklərdə yaşadığını göstərir.[4]

Əsərləri

redaktə
  • Записки о Монголии. Т.1–2 . — СПб., 1828. — 339 с.
  • История первых четырех ханов из дома Чингисова. — СПб., 1829.
  • Описание Чжунгарии и Восточного Туркестана в древнем и нынешнем состоянии. — СПб., 1829.
  • Китайская грамматика. — Кяхта, 1831. — 32 с.
  • История Тибета и Хухунора с 2282 г. до Рождества Христова 1227 г. / пер. с кит. монахом Иакинфом Бичуриным: в 2 ч. — СПб., 1833.
  • Историческое обозрение ойратов или калмыков с XV столетия до настоящего времени. — СПб., 1834.
  • О шаманстве // Отечественные записки. — 1839. — № 6. — С. 73–81.
  • Забавные известия о России в китайской географии // Санкт-Петербургские ведомости. — 1840. — № 188.
  • Китай, его жители, нравы, обычаи. — СПб., 1840.
  • Отрывки из путешествия по Сибири // Русский вестник. — 1841. — Т. 4, № 10. — С. 74–94.
  • Замечания на статью под заглавием: "Шесть сцен Ононского пастуха" // Москвитянин. — 1844. — Ч.2, № 4. — С. 330–337.
  • Китай в гражданском и нравственном состоянии, 1848
  • Географический указатель мест на карте к истории древних среднеазийских народов. — СПб.,1851. — 115 с.
  • Собрание сведений о народах, обитавших в Средней Азии в древние времена: в 3 ч. — СПб, 1851.
  • Автобиографическая записка // Ученые записки АН по 1 и 3 отд. — 1865. — Т.3, вып. 5. — С. 665–672.
  • Прогулка за Байкал // Телескоп. — 1883. — Ч.13, № 4. — С. 559–571.
  • Из китайских представлений о России // "Арабески" Истории. Т. 2: Русский разлив. — М.,1906. — Вып. 3–4. — С. 262–266.
  • Байкал // Северные цветы на 1832 год / изд. подгот. Л. Г. Фризман. — М.,1980. — С. 34–42.

Həmçinin bax

redaktə
  • Türkologiya

İstinadlar

redaktə
  1. ↑ 1 2 3 4 Веселовский Н. Иакинф (Бичурин) (rus.). // Русский биографический словарь СПб: 1897. Т. 8. С. 153–155.
  2. ↑ 1 2 3 4 Bibliothèque nationale de France BnF identifikatoru (fr.): açıq məlumat platforması. 2011.
  3. ↑ 1 2 Сотрудники Российской национальной библиотеки (rus.).
  4. ↑ N. Y. Biçurin-İakinf. Sobranie svedeniy o narodax, obitavşix v Sredney Azii v drevnie vremena. M.-L., 1950. str.-225.

Xarici keçidlər

redaktə
  • Rus dilində bioqrafiyası
Mənbə — "https://az.wikipedia.org/wiki/?q=Nikita_Biçurin&oldid=6650479"
UREYIM.AZ