Sperantsa Redulesku (rum. Speranța Rădulescu; 13 fevral 1949[1], Buzeu – 21 yanvar 2022, Buxarest) — Rumıniya musiqişünası və antropoloqu, musiqi folkloru üzrə mütəxəssisi.
Sperantsa Redulesku | |
---|---|
rum. Speranța Rădulescu | |
Doğum tarixi | 13 fevral 1949(1949-02-13)[1] |
Doğum yeri | |
Vəfat tarixi | 21 yanvar 2022(2022-01-21) (72 yaşında) |
Vəfat yeri | |
Elm sahələri | xalq mahnısı |
Elmi dərəcəsi | |
sperantaradulescu.ro |
Sperantsa Redulesku musiqi təhsilinə Tırqovişte şəhərində başlamış, daha sonra Buxarestə köçərək konservatoriyada (indiki Buxarest Milli Musiqi Universiteti) Tudor Çortya və Miriam Marbenin rəhbərliyi altında musiqi kompozisiyası üzrə təhsil almışdır.
1973-cü ildən 1990-cı ilə qədər Rumıniya Bəstəkarlar Cəmiyyəti nəzdində 1928-ci ildə Konstantin Breiloyun təşəbbüsü ilə yaradılmış Folklor Arxivinin varisi olan Etnoqrafiya və Folklor İnstitutunda musiqişünas kimi çalışmışdır. 1984-cü ildə Kluj-Napoka Musiqi Konservatoriyasında musiqişünaslıq üzrə doktorluq dissertasiyasını müdafiə etmişdir. 1990-cı ildən sonra Rumıniya Kəndli İncəsənəti Muzeyində elmi fəaliyyətini davam etdirərək ölkənin müxtəlif bölgələrində səhra tədqiqatları aparmışdır.[2]
1994-cü ildə etnologiya sahəsində tədqiqatları dəstəkləyən Aleksandru Tsiqara-Samurkaş Fondunun həmtəsisçisi olmuş və daha sonra fondun direktoru vəzifəsini icra etmişdir. 2005-ci ildən Buxarest Milli Musiqi Universitetində dosent kimi fəaliyyət göstərmişdir.[3]
Redulesku Rumıniya Bəstəkarlar və Musiqişünaslar İttifaqının, Fransa Etnomusiqologiya Cəmiyyətinin və Beynəlxalq Ənənəvi Musiqi Şurasının üzvü olmuşdur.[2]
Rumıniyada Etnoqrafiya və Folklor İnstitutu bir neçə dəfə adını dəyişmişdir. 1974–1990-cı illərdə o, Etnoloji və Dialektoloji Tədqiqatlar İnstitutu kimi fəaliyyət göstərmişdir. Bu rəsmi ideologiyanı əks etdirirdi. Bu ideologiyaya görə, rumın kəndli musiqisi vahid və bölünməz bir fenomen kimi qəbul edilirdi. Milliyyətçi yanaşma dərin differensiasiyanı məhdudlaşdırırdı və musiqinin "təmizliyi" yalnız mikrodialektlər formasında qəbul edilirdi. Bu dövrdə tədqiqatlar oxşar struktura malik idi: musiqi praktikalarının təsviri, janrların kataloqlaşdırılması və ətraflı musiqi transkripsiyaları.[4]
Sperantsa Redulesku müstəqil tədqiqat yanaşmasına sadiq qalaraq, roma musiqi ənənəsinə xüsusi diqqət yetirmiş və onu şifahi musiqi formalarının dinamikasının mühüm mənbəyi kimi qiymətləndirmişdir. Onun işləri musiqi variantlarının və varyasyonlarının təhlilinə, musiqinin təbii inkişaf kontekstində öyrənilməsinə, həmçinin onun yayılmasına müsbət və mənalı yanaşmaya yönəlmişdi.[4]
Redulesku peşəkar roma musiqiçiləri tərəfindən icra olunan ləutar musiqisi üzrə dərin tədqiqatlar aparmış, bu janrın strukturunu, üslubunu və improvizasiya üsullarını öyrənmişdir. O, roma icmalarında musiqi biliklərinin ötürülmə mexanizmlərini də araşdırmışdır.[5][6] Redulesku nadir və ya unudulmuş rumın xalq melodiyalarını dəfələrlə qeydə almış və leutarların Rumıniya musiqi ənənəsinin qorunmasında mühüm rol oynadığını vurğulamışdır.[7]
O, Rumıniya leutarlarının beynəlxalq səviyyədə tanınmasına töhfə vermiş, o cümlədən Klejandan olan və sonradan "Taraf de Haïdouks" kimi tanınmış tarafın, həmçinin Moldovadan olan "Fanfara Zece Prăjini" nəfəsli orkestrinin tanıdılmasına dəstək olmuşdur. Redulesku Rumıniya xalq musiqisinin improvizasiyasını, ornamentlərini və modal strukturlarını, eləcə də şifahi və yazılı musiqi ənənələrinin qarşılıqlı təsirini öyrənməyə töhfə vermişdir. Marqaret Baysinger və Anka Curkesku ilə birlikdə manele musiqisinin estetikasını tədqiq etmişdir.[8][9]
O, sosialist Rumıniyada rəsmi folkloru tənqid etmiş, onu "Cəmiyyətimizin obrazı və bənzəri olaraq yaradılmışdır: mərkəzdən planlaşdırılmış, ideoloji cəhətdən konformist, ümidsizcə optimist, səs-küylü, süni və saxta" kimi təsvir etmişdir.[10]
1988–2019-cu illər arasında o, ənənəvi musiqi konsertləri ilə İsveçrə, Fransa, Birləşmiş Krallıq, İtaliya, Belçika, Niderland, Almaniya, Avstriya, Yunanıstan, İspaniya və Lüksemburqda onlarla qastrol təşkil etmişdir. Əhəmiyyətli çıxışlar arasında "La Fenice" Teatrında (Venesiya, 1997, 1998), "Theatre de la Ville", "Villette" Teatrı və Dünya Mədəniyyətləri Evində (Paris, 1988–2019), həmçinin Vyana Musiqi və İfaçılıq Sənəti Universitetində konsertlər yer alır.[2]
Redulesku "Qrouv musiqi lüğəti"ndə "Rumıniya" məqaləsi üçün "Ənənəvi musiqi. Ümumi baxış" və "Ənənəvi musiqi. Roma musiqisi" bölmələrinin müəllifidir.[11] O həmçinin, "Blumsbero Dünya Populyar Musiqi Ensiklopediyası" üçün dörd məqalə yazmışdır: "Doyna", "Manya/Manele", "Ləutar musiqisi" və "Xalq musiqisi (Rumıniya)".[12]
Sperantsa Redulesku Rumıniyanın müxtəlif bölgələrindən olan ənənəvi musiqiçilərin ifalarını qeydə alaraq səhra tədqiqatları aparmışdır. Bu, yoxa çıxmaqda olan musiqi üslublarının və repertuarlarının qorunmasına kömək etmişdir. Bu qeydlərin çoxu "Electrecord" leyblində nəşr olunmuşdur.[13]
O, həmçinin Smitsonian İnstitutu ilə əməkdaşlıq etmiş və UNESCO-nun ənənəvi musiqi kolleksiyasına daxil olan "Smithsonian Folkways" leyblinin nəşr etdiyi "Romania: Music from the Maramureş Region" albomu daxil olmaqla, Rumıniya musiqisi antologiyasının hazırlanmasında iştirak etmişdir.[13]
Redulesku bir sıra ənənəvi rumın musiqisi qeydlərinin müəllifidir. Ən mühüm işləri arasında: