. Ureyim.az

Ag Terror Rusiya - Wikipedia - Ureyim.az

Ana Səhifə - Ag Terror Rusiya

Ağ terror (rus. Белый террор) — Rusiya vətəndaş müharibəsi dövründə (1917–1923) Ağ hərəkatı qüvvələrinin nəzarət etdikləri ərazilərdə həyata keçirdikləri siyasi repressiyalar, kütləvi həbslər, qətllər və zorakılıqlar kompleksi. [1]Bu terror əsasən bolşeviklərə, sosialistlərə, fəhlə və kəndli təşkilatlarına, həmçinin yəhudilərə və digər etnik azlıqlara qarşı yönəlmişdi. Ağ terror, Qırmızı terrorla birlikdə müharibə dövrünün ən qanlı səhifələrindən biri hesab olunur.[2]

Ağ terror
Tarix 1917
Yeri
  • Rusiya imperiyası
Qurbanlar
Ölənlərin sayı
  • 20.000
Vikianbarın loqosu Vikianbarda əlaqəli mediafayllar

Tarixi

redaktə

1917-ci ildə Oktyabr inqilabı nəticəsində Rusiya imperiyası süqut etdi və bolşeviklər hakimiyyətə gəldi. Buna qarşı çıxan müxtəlif siyasi və hərbi qüvvələr Ağ hərəkatını təşkil etdilər. Bu qüvvələr bolşevik hakimiyyətini devirmək, mülkiyyət münasibətlərini bərpa etmək və vahid, milli dövləti dirçəltmək məqsədi güdürdülər. Ağ hərəkatın tərkibinə çar tərəfdarları, mühafizəkarlar, liberallar, monarxistlər, kazaklar və bəzi sosialistlər daxil idi. Ağ terror bolşeviklərin apardığı Qırmızı terrora cavab kimi formalaşsa da, öz miqyasına, vəhşiliyinə və ideoloji yönümünə görə müstəqil xarakter daşıyırdı.[3][4][5]

Ağ terrora rəhbərlik və onu həyata keçirən əsas qüvvələr aşağıdakılar idi[6]:

  • Anton Denikin – Cənub Ordusu komandanı, 1918–1919-cu illərdə Ukrayna və Cənubi Rusiyada terror əməliyyatlarına rəhbərlik etmişdi.
  • Aleksandr Kolçak – Sibir və Uzaq Şərqdə "Ali hökumət rəhbəri" kimi çıxış etmişdi, onun əsgərləri kütləvi represiyalar həyata keçirmişdilər.[7][8]
  • Nikolay Yudeniç – Şimal-Qərb Ordusunun başçısı kimi Petroqrada doğru yürüş zamanı zorakılıqlar törətmişdi.
  • Pyotr Vranqel – Krımda bolşeviklərə və onların tərəfdarlarına qarşı kütləvi repressiyalar aparmışdı.[9]

Ağ terror müxtəlif bölgələrdə müxtəlif formalarda həyata keçirilirdi. Bolşeviklərə azacıq rəğbət göstərən şəxslər belə edam olunurdu. Xüsusilə fəhlə və kəndli komitələrinin üzvləri hədəfə alınırdı. Xüsusilə Ukraynada Ağ Orduların və kazak dəstələrinin iştirakı ilə onlarla yəhudi kəndi məhv edilmişdi. Təkcə Petlyura qüvvələri və Ağ Ordunun hücumları nəticəsində minlərlə yəhudi öldürülmüşdü. Sosialistlər, sol eserçilər və hətta bəzi liberallar belə "bolşevizm tərəfdarları" adı ilə repressiyalara məruz qalırdı. Bəzi ərazilərdə qəsdən vəhşiliklər həyata keçirilir, asılmış və edam olunmuş şəxslər nümayiş etdirilirdi ki, digər əhali qorxsun və müqavimət göstərməsin.[10]

Ağ terror Qərb dövlətləri tərəfindən geniş şəkildə pislənməsə də, bəzi beynəlxalq müşahidəçilər və jurnalistlər Ağ Ordunun həyata keçirdiyi zorakılıqları sənədləşdirmişdir. Lakin Antanta dövlətləri bolşeviklərin düşməni olduğu üçün, Ağ hərəkatla hərbi və maliyyə əməkdaşlığı davam etdirilmişdir.[11][12]

Tarixçilərin hesablamalarına görə, Ağ terror nəticəsində on minlərlə insan həyatını itirmişdir. Yalnız Kolçakın nəzarətində olan Sibir və Urallarda 25.000-dən çox insanın edam edildiyi bildirilir. [13]Denikin və Vranqelin nəzarətində olan ərazilərdə də kütləvi qırğınlar baş vermişdi. Bəzi bölgələrdə Ağ Ordular kəndləri tamamilə yandırır və əhalini qırırdılar. Ağ terror, Ağ hərəkatın legitimliyini zəiflətdi və onların xalq arasında dəstəyini azaltdı. Repressiyalar və poqromlar, xüsusilə kəndli və işçi sinfinin Ağ Ordudan uzaqlaşmasına səbəb oldu. Bu, dolayısı ilə bolşeviklərin qələbəsini asanlaşdırdı.[14]

Post-sovet tarixşünaslığında Ağ terror uzun müddət kölgədə qalsa da, son onilliklərdə tarixi balanslı qiymətləndirməyə çalışılmışdır. Bu zorakılıqlar bir tərəfli şəkildə "Qırmızı terror"a cavab kimi deyil, vətəndaş müharibəsinin qarşılıqlı qəddarlığının tərkib hissəsi kimi araşdırılır.[15]

İstinadlar

redaktə
  1. ↑ Smele, Jonathan. Historical Dictionary of the Russian Civil Wars, 1916-1926. Rowman & Littlefield Publishers. 2015. səh. 253. ISBN 9781442252813.
  2. ↑ Blakemore, Erin. "How the Red Terror set a macabre course for the Soviet Union". National Geographic. September 2, 2020. February 22, 2021 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: July 13, 2021. The poet was just one of many victims of the Red Terror, a state-sponsored wave of violence that was decreed in Russia on September 5, 1918, and lasted until 1922.
  3. ↑ Предисловие. Красный террор в годы гражданской войны. По материалам Особой следственной комиссии по расследованию злодеяний большевиков (rus). М.: ТЕРРА-Книжный клуб. 2004. ISBN 5-275-00971-2. - Под ред. докторов исторических наук Ю. Г. Фельштинского и Г. И. Чернявского.
  4. ↑ Красный террор глазами очевидцев. Белая Россия (rus) (3000 экз). М.: Iris Press. 2009. 5–21. ISBN 978-5-8112-3530-8. - Составл., предисл. и коммент. д. и. н. С. В. Волкова.
  5. ↑ Зимина В. Д. Белое дело взбунтовавшейся России: Политические режимы Гражданской войны. 1917—1920 гг. — М.: Рос. гуманит. ун-т, 2006. — С. 38. — 467 с. — (История и память). — ISBN 5-7281-0806-7.
  6. ↑ Suny, Ronald. Red Flag Unfurled: History, Historians, and the Russian Revolution. Verso. 2017. 1–320. ISBN 978-1-78478-566-6.
  7. ↑ Ronald Suny. Red Flag Unfurled: History, Historians and the Russian Revolution
  8. ↑ https://www.history.upenn.edu/sites/default/files/Holquist.2003.Violent_Russia.pdf
  9. ↑ Robert Conquest, Reflections on a Ravaged Century (2000), ISBN 0-393-04818-7, p. 101.
  10. ↑ Hingley, Ronald. . "7. The Cheka: 1917–1922". The Russian Secret Police: Muscovite, Imperial Russian and Soviet Political Security Operations 1565–1970. Routledge. The Russian Secret Police: Muscovite, Imperial Russian and Soviet Political Security Operations 1565–1970 (ingilis). Routledge. 30 May 2021. ISBN 978-1-000-37135-2.
  11. ↑ Цветков В. Ж. Белый террор — преступление или наказание? Эволюция судебно-правовых норм ответственности за государственные преступления в законодательстве белых правительств в 1917—1922 гг.
  12. ↑ Литвин А. Красный и белый террор в России 1918—1922 гг. — М.: Эксмо, 2004. — 448 с. — (Сов. секретно). — ISBN 5-87849-164-8.
  13. ↑ Никита Ратьковский. Хроника белого террора в России. Репрессии и самосуды (1917-1920 гг.). Алгоритм. 2018. səh. 21. ISBN 978-5-906995-62-9.
  14. ↑ Террор белой армии. Подборка документов [Terror of the White Army, a selection of documents] (rus). Atheist Society.
  15. ↑ Beevor, Anthony. Russia: Revolution and Civil War 1917-1921. W&N, 2022, p. 137.
Mənbə — "https://az.wikipedia.org/wiki/?q=Ağ_terror_(Rusiya)&oldid=8141762"
UREYIM.AZ