Hindi soyqırımları[1][2] (ing. Indian Genocide, Amerindian genocide, American Indian Genocide[3], Native American Genocide[4], Genocide of Native Americans[5], American Indian Holocaust[6][7], American Holocaust; isp. genocidio de la población indígena americana, genocidio de la población indígena de las Américas, holocausto indígena; port. genocídio dos índios, genocídio indígena) — Xristofor Kolumbun 1492-ci ildə Amerikanı kəşf etməsindən keçən beş əsr boyunca gəlmə avropalılar və amerikalılar tərəfindən qitənin yerli sakinləri olan hindilərə qarşı həyata keçirilən soyqırımlardır.
Birbaşa hindi soyqırımları, torpaqlarından zorla qovulan hindilərin rezervasiyalara yerləşdirilməsi, hindilərin immun sistemilərinə yad olan su çiçəyi xəstəlikləri kimi Qədim dünya xəstəliklərinin qəsdən yoluxdurulması[8], axtalama[9][10] və hindi uşaqlarının xristian missionerlər tərəfindən uzun müddət ailələrindən uzaqda saxlanılaraq ABŞ hindi məktəbləri və Kanada hindi məktəbləri kimi yerlərdə ana dillərində danışmalarının qadağan edilməsi (mədəni soyqırım)[5] kimi müxtəlif soyqırım növləri həyata keçirilmişdir. Bundan başqa iqtisadi resursları nəzarət altına almağı hədəfləyən utilitar soyqırımlar da həyata keçirilmişdir. Utilitar soyqırımlara Braziliya və Paraqvay hindilərinə qarşı həyata keçirilən soyqırımları misal göstərmək olar.[11]
8 sentyabr 2000-ci ildə ABŞ-də Hindi İşləri Bürosunun sədri gəlmələrin yerlilərə qarşı həyata keçirdiyi soyqırımlar üçün hindilərdən rəsmi şəkildə üzr istəmişdir.[12]
Hindilərə qarşı həyata keçirilən soyqırım siyasətini hindilərə qarşı düşmən olan General Filip Şeridana aid edilən sitat özündə əks etdirir:[13]
![]() |
Ən yaxşı hindi, ölü hindidir.
Orijinal mətn (ing.) The only good Indian is a dead Indian. |
![]() |
İl | Yer | Haqqında |
---|---|---|
1520–1527 | Meksika, Orta Amerika, Cənubi Amerika | Milyonlarla hindinin su çiçəyi səbəbindən ölməsi 23 aprel 1520-ci ildə ispan əsgər və səyyahı Panfilo de Narvaezin Verakruza gəlməyi ilə başlamış[15] və Ernan Kortesin 1521-ci ildə Astek İmperiyasının paytaxtı olan Tenoktitlana çatması ilə davam etmişdir. Bundan başqa su çiçəyi İnk İmperiyasının imperatoru olan Huayna Capacla birlikdə 200000 inkin ölümünə səbəb olmuş və İnk İmperiyası zəifləmişdir. |
1561–1562 | Çili | Ölənlərin sayı dəqiq olmasa da, 20-25 % hindinin öldüyü təxmin olunur. Alonso de Qonqora Marmolejoya görə mədənlərdə işlədilən çoxlu hindi ölmüş və İspaniya qızıl mədənlərini bağlamağa məcbur olmuşdur.[16] |
1617–1619 | Şimali Amerikanın şimal-şərq sahilləri | Massaçusets körfəzi sahilində yaşayan hindilərin 90%-i ölmüşdür. |
1674 | Çerokilər | Ölənlərin sayı dəqiq bilinmir. 1674-ci ildəki sayları təqribən 50000 nəfərdir. 1729, 1738 və 1753-ci illərdəki su çiçəyi yoluxmalarından sonra 25000 nəfərə qədər azaldılar. |
1692 | Boston | |
1702–1703 | Müqəddəs Lavrenti, Nyu York | |
1721 | Boston | |
1736 | Pensilvaniya | |
1738 | Cənubi Karolina | |
1770 | Şimali Amerikanın qərb sahilləri | Şimali Amerikanın qərb sahillərində yaşayan hindilərin 30%-i ölmüşdür. |
1781–1783 | Böyük göllər | |
1830 | Alyaska | |
1860–1861 | Pensilvaniya | |
1865–1873 | Filadelfiya, Nyu York, Boston, Nyu-Orlean | Su çiçəyi ilə yanaşı vəba, tifus və sarı qızdırma xəstəlikləri müşahidə olunmuşdur. |
1877 | Los-Anceles | |
1902 | Boston, Massaçusets |
Tədqiqatçıların çoxu hindilərin sayının kəskin azalmasının əsas səbəbi kimi, onların immun sisteminə yad olan su çiçəyi xəstəliyi kimi Köhnə dünyanın yoluxucu xəstəliklərini göstərirlər.[17] Avropalılarla ilk təmasdan sonra hindilərin 90-95%-i yoluxucu xəstəliklər nəticəsində ölmüşdür.[18] XVI əsrin əvvəllərindən 1754-1767-ci illərdəki Fransa-hindi müharibələrinin sonlarına qədər, 200 ildən uzun müddət ərzində bütün yerlilər su çiçəyi xəstəliyindən təsirlənmişdir.[19]
Texasdakı Hindi Soyqırımı Muzeyində qorunan sənədə görə su çiçəyi infeksiyasının bulaşdığı yorğanlar Lenape hindilərinə Texas-Hindi müharibələri ərəfəsində texaslı əsgərlər tərəfindən verilmişdir.[20]
Vest-Hind bölgəsindəki Haiti adasında ilk su çiçəyi yoluxması 1518-1519-cu illərdə meydana çıxmışdı.[21] Bu yoluxma nəticəsində bölgədə yaşayan hindilərin sayı ciddi şəkildə azaldı.[22]
İspan əsgər və səyyahı olan Ernan Kortes 1519-cu ilin fevral ayında Astek İmperiyasına hücum etmişdir. 1520-ci ildə başqa ispan qrupu Haiti adasından Meksikaya gəlmiş və burada iki il davam edəcək su çiçəyi yoluxmasının baş verməsinə səbəb olmuşdular. Digər qrupdan xəbər tutan Kortes hücum edərək onları məğlub edir, ancaq adamlarından biri də su çiçəyinə yoluxur. 21 may 1520-ci ildə Tenoktitlanda olan Templo Mayor məbədində asteklərin ispanlar tərəfindən öldürülməsi Toxkalt qırğını olaraq tanınır. Kortes 1521-ci ilin avqust ayına qədər paytaxta qayıtmadı. Bu müddət ərzində asteklərin çoxu əsgər olmaqla 25%-i su çiçəyi yoluxmasından ölmüşdü.[23] Fransiskan təriqətindən olan ispan missioneri Toribio de Benavente Motolinia asteklərin su çiçəyinə yoluxmasını belə təsvir etmişdir:[24]
Xəstəliyin çarəsini bilməyən hindilər taxtabiti kimi topa-topa öldülər. Çox yerdə bütün ailələr qırıldı və ölü sayının çoxluğundan onları basdırmaq mümkün deyildi. Evləri məzarlarına çevrildi. |
Geri dönən Ernan Kortes hələ də ölməyən astek əsgərlərinin olduqca zəifləmiş olduğunu görür və 13 avqust 1521-ci ildə Astek İmperiyası süqut edir.
Su çiçəyi yoluxmasının İnk İmperiyasına təsiri Astek İmperiyasından daha dağıdıcı olmuşdur. İspanların hücumundan əvvəl su çiçəyi yoluxmaları indiki Kolumbiya ərazisindən başlayaraq yayılmışdı. Xəstəliyin belə sürətlə yayılmasına İnk İmperiyasının işlək yol sisteminin səbəb olduğu düşünülür. İnk hökmdarı Huayna Capac, onun varisi və digər ink liderlərinin çoxu xəstəlik nəticəsində ölmüşdü. Sağ qalan iki oğlu liderlik uğrunda mübarizə apardı və qalib gələn Ataualpa yeni hökmdar oldu. Paytaxt Kuskoya qayıdan Ataualpa və onun ən yaxşı komandanını ispan əsgər və səyyahı Fransisko Pizarro hiylə yolu ilə ələ keçirir və bu yolla İnk İmperiyası ələ keçirilir. Bir neçə il ərzində inklərin 60-90%-i başda su çiçəyi olmaqla Avropadan gəlmiş xəstəliklər nəticəsində ölmüşdü.[25] Bəzi tarixçilər bartonella cinsindən olan bakteriyaların səbəb olduğu bartonelloz xəstəliyinin də səbəblər arasında olduğunu iddia edirlər, ancaq bu yanaşmanı qəbul edənlər azlıq təşkil edir.[26] Qədim Perudakı Moçe mədəniyyətinə aid olan keramikalarda bartonellanın təsirləri təsvir olunmuşdur.[27]
Yeni dünyadakı iki böyük imperiyanın dağılmasına səbəb olan su çiçəyi xəstəliyi sürətlə yayılmağa davam edir. 1561-ci ildə yeni ispan valisi Fransisko de Villaqranı daşıyan gəminin La Serenaya yaxınlaşması nəticəsində su çiçəyi Çiliyə də çatdı. Perudan Atakama səhrası və And dağları vasitəsilə ayrılan Çili hindiləri 1561-1562-ci illərdə su çiçəyi xəstəliyi nəticəsində qırıldılar. Tarixçilər ölü sayı ilə bağlı dəqiq rəqəm verməsələr də, son təxminlərə görə su çiçəyi Çilidəki hindilərin 20-25%-nin ölümünə səbəb olmuşdur. İspan tarixçi Alonso de Qonqora Marmolejonun yazdığına görə qızıl mədənlərində işləyən hindilərin hamısı ölmüş və İspaniya qızıl mədənlərini bağlamağa məcbur olmuşdur.[28] Araukanlar və ispanlar arasında baş verən Araukan döyüşündə hindiləri məğlub etməyin mümkün olmadığını görən Fransisko de Villaqra su çiçəyi yoluxmasını sehrli vasitə kimi qəbul etmişdir.[16]
1633-cü ildə indiki ABŞ-nin şimal-şərqində yerləşən Plimautda su çiçəyi yoluxması başlamış və digər yerlərdə olduğu kimi yerlilərin böyük hissəsi yox olmuşdur. 1634-cü ildə mohavklara[29] çatan su çiçəyi xəstəliyi 1636-cı ildə Ontario gölü və 1679-cu ildə irokezlərin torpaqlarına çatmışdır. 1770-ci illərdə indiki ABŞ-nin qərb sahillərində yaşayan hindilərin 30%-i su çiçəyi yoluxmaları nəticəsində ölmüşdür.[30][31] 1780-1782-ci illərdə su çiçəyi ovalıq hindilərini qırmış və saylarında ciddi azalma baş vermişdir.[32] Su çiçəyinə bölgədəki bütün qəbilələr yoluxmuş, çox az hindi sağ qalmışdır. E.Riç olanları belə təsvir etmişdir:[33]
Ailələr çadırlarında dəfn olunmamış şəkildə yatarkən, sağ qalan bir neçə nəfər də qaçaraq xəstəliyi yaymışdır. |
Pol Hekit anişinabelərin üçdə birinin qırıldığını yazmışdır. Bataqlıq kriləri də oxşar şəkildə 75% itki vermişdilər.[34] 1785-ci ildə Böyük düzənlikdəki siular da yoluxmadan təsirlənmişdir.[35]
Bostonda da bir sıra su çiçəyi yoluxması baş vermişdir. 1636-1698-ci illərdə Bostonda altı yoluxma hadisəsi qeydə alınmışdır. 1721-ci ildəki yoluxma isə ən ən ağırı olmuşdur. Bu yoluxma zamanı şəhərdəki bütün əhali qaçmış və xəstəliyi On üç koloniyanın yoluxulmamış hissələrinə yaymışdır.
ABŞ İstiqlal müharibəsi ərzində, 1770-ci illərin sonunda su çiçəyi yoluxması yenidən başlamış və 125000 insan ölmüşdür.[36] Pir Kalm Şimali Amerika səyahəti (ing. Travels in North America) adlı əsərində hindi kəndlərinin cəsədlərlə dolu olduğunu və bu cəsədlərlə hələ sağ olan zəifləmiş hindilər üçün canavarların bayram etdiyini yazmışdır.[37]
1832-ci ildə ABŞ federal hökuməti hindilər üçün su çiçəyi peyvəndi proqramı başlatmışdır.[38]
1702-1703-cü illərdə indiki Kanada ərazisində yerləşən Kvebek şəhərinin əhalisinin dörddə biri su çiçəyi yoluxmasından ölmüşdür.[35]
Vest-Hind adaları ispanlar tərəfindən Amerikada kəşf edilən ilk yer olduğu üçün hindi soyqırımları da ilk dəfə burada başlamışdır. Vest-Hind adalarının sülhsevər sakinləri olan aravaklara qarşı edilən soyqırımlar Xristofor Kolumbun göndərdiyi məktub və jurnallar[39] əsasında xronoloji ardıcıllıqla onun pərəstişkarı olan tarixçi Bartolomey de las Kasas tərəfindən qeydə alınmışdır.[40]
Kolumb 1492-ci ildə Vest-Hind adalarına gəldiyi zaman bölgədə üç böyük yerli hindi qrupu yaşayırdı. Bunlara qərbi Kuba və Haitidə yaşayan Siboney hindiləri, Böyük Antil adalarında yaşayan Tayno aravakları və Kiçik Antil adalarında yaşayan Karib hindiləri daxildir.[41]
Tayno və ya Aravak soyqırımı Böyük Antil və Baham adalarında yaşayan Aravak dillərində danışan tayno hindilərinə qarşı ispanlar tərəfindən həyata keçirilmişdir. O dövrdə beş böyük tayno kasiki yerləşən Haitidəki hindilərin sayı qeyri-müəyyəndir. Onların sayının bir neçə yüz minlə bir milyon arasında olduğu təxmin edilir.[42] Kolumbun Avropaya qayıdışından sonra daha çox ispan mühacir adaya gəlmiş və 1504-cü ildə baş verən döyüş nəticəsində sonuncu tayno kasiki olan Higüey məğlub olmuşdur. Sonrakı on il ərzində taynoların yaşayış mühiti getdikcə azalmışdır. İspan koloniyaçıları tərəfindən adanın qızıl mədənləri istismar olunmuş və qalan taynolar kölələşdirilmişdir. Haitidə Kolombun gəlməsindən sonrakı 25 il ərzində taynoların sayı kölələşdirmə, qırğın və xəstəliklər səbəbindən azalmışdır. 1514-cü ildə Haitidə sağ qalan taynoların sayı 32000 nəfərdir.[43] 1515-ci ildə təkcə Haitidə təqribi hesablamalara görə döyüşlər və köləlik səbəbindən taynoların 80%-i (təqribən 200000 nəfər) öldürülmüş və sonrakı illərdə onlar tamamilə yox olmuşdur.[44] Hindi soyqırımları haqqında Harvard Universitetinin dənizçilik üzrə professoru Samuel Eliot Morison yazırdı ki, "Kolumb tərəfindən əsası qoyulan və xələfləri tərəfindən davam etdirilən zülm siyasəti soyqırımla nəticələnmişdir".[45] Hal hazırda saf tayno yoxdur. Soyqırımdan xilas olan taynolar Avropa və Afrikadan gələnlərlə qarışaraq, onların mədəniyyəti içində assimilyasiya oldular. Buna baxmayaraq bəziləri taynoların varisləri olduğunu iddia edirlər. Dominikanlı pedaqoq E.Antonio de Moyanın "Hindi soyqırımı tariximizin böyük yalanıdır. ... Dominikan taynoları avropalılarla qarşılaşdıqdan 500 il sonra da öz varlığını davam etdirir" deməsi də, bu mirasın varisləri olduğunu iddia etmək siyasəti ilə bağlıdır.[46]
Kalinaqo və ya Karib soyqırımı Kiçik Antil adalarında yaşayan və Karib dillərində danışan kalinaqo hindilərinə qarşı ingilis və fransızlar tərəfindən həyata keçirilmişdir. Kiçik Antil adalarına avropalıların axışması səbəbindən çoxlu kalinaqo hindisi 1626-cı ildə Sent-Kits adasına toplanır. Bu toplaşma Barbe adlı qadın tərəfindən ingilislərə xəbər verilir. İngilis və fransız birlikləri Sent-Kits adasına qəfil gecə basqını təşkil edir. Hal hazırda adanın Qanlı nöqtə olaraq adlandırılan yerində Karib hindilərinin çoxu öldürülmüşdür.[47][48]
1660-cı ildə fransızlar etnik təmizləmə çərçivəsində Martinika adasından yerli Karib hindilərini sürgün etmişdir.
Amerika qitəsində Böyük Britaniyanın müstəmləkəçilik fəaliyyətləri nəticəsində Britaniya Amerikasında hindilərə qarşı soyqırımlar həyata keçirilmişdir. Bu dövrdəki hindi soyqırımlarında ingilislər tərəfindən baş dərisinin üzülməsi adətinin geniş yayıldığı müşahidə olunmuşdur.[49]
1637-1638-ci illərdə baş vermiş Piket soyqırımı və ya Piket döyüşü olaraq bilinən hadisə zamanı alqonkin hindiləri ilə ingilislər və onların müttəfiqi olan Moheqan və Narraqanset hindiləri arasında baş verən döyüş zamanı alqonkinlərə qarşı soyqırım baş vermişdir. Piket döyüşünün gedişində, 26 may 1637-ci ildə Mistik qətliamı olaraq adlandırılan hadisədə Con Meysonun komandanlığındakı ingilislər və onların müttəfiqləri indiki Konnektikutda yerləşən Mistik çayı sahilindəki bir kəndə gecə hücum etmiş, təqribən 600-700 hindini evləri ilə birgə yandırmış və yanğından xilas olanları öldürmüşlər.[50] Piket döyüşü nəticəsində yüzlərlə hindi öldürülmüş, yüzlərləsi əsir götürülmüş və Vest-Hind adalarına qul kimi satılmışlar.[51][52] Xilas olanlarsa, ətrafa yayılmışdılar.