Ii Hisam - Wikipedia - Ureyim.az

II Hişam və ya Hişam ibn Hakəm (ərəb. ھشام المؤيد بالله‎) (d. 966 - ö. 19 aprel 1013) — 3. Kordova xəlifəsi.^[1]^[2]^[3]

II Hişam ibn Hakəm
ərəb. ابو الولید ھشام المؤيد بالله‎
II Hişam adına kəsilən sikkə
3. Kordova xəlifəsi
Əvvəlki	II Hakəm
Sonrakı	II Məhəmməd ibn Hişam
6. Kordova xəlifəsi
Əvvəlki	I Süleyman ibn Hakəm
Sonrakı	I Süleyman ibn Hakəm
Şəxsi məlumatlar
Doğum tarixi	966
Doğum yeri	Kordova, Əndəlüs Əməvi xilafəti
Vəfat tarixi	19 aprel 1013
Vəfat yeri	Kordova, Əndəlüs Əməvi xilafəti
Fəaliyyəti	Xəlifə
Atası	II Hakəm
Anası	Sübh
Ailəsi	Əməvilər sülaləsi
Dini	İslam
Vikianbarda əlaqəli mediafayllar

Həyatı

Humeydî, Ceẕvetü’l-muḳtebis, Kahire 1386/1966, s. 17.
İbn Bessâm eş-Şenterînî, eẕ-Ẕaḫîre, VII, 55-60, 65, 70, 72, 73, 75, 78, 82, 83, 190.
Dabbî, Buġyetü’l-mültemis, Kahire 1967, s. 21.
İbnü’l-Esîr, el-Kâmil, bk. İndeks.
İbnü’l-Kerdebûs, Târîḫu’l-Endelüs (nşr. Ahmed Muhtâr el-Abbâdî), Madrid 1971, s. 62.
İbn Saîd el-Mağribî, el-Muġrib, I, 155-157, 181, 193-201, 210, 216.
İbn İzârî, el-Beyânü’l-muġrib, II, 253-301; III, 3 vd., 38-46, 50-60, 90-91, 100-122, ayrıca bk. İndeks.
Nüveyrî, Nihâyetü’l-ereb (nşr. M. Ebû Dîf), Fas, ts., s. 120-127.
İbnü’l-Hatîb, Aʿmâlü’l-aʿlâm (nşr. E. Lévi-Provençal), Beyrut 1956, s. 58-92.
İbn Haldûn, el-ʿİber, IV, 151.
Ẕikru bilâdi’l-Endelüs (nşr. Luis Molina), Madrid 1983, s. 173-195.
R. Dozy, Historia de los musulmanes de España, Madrid 1984, III, 108 vd.
M. Abdullah İnân, Devletü’l-İslâm fi’l-Endelüs, Kahire 1969, I/2, s. 517 vd.
A. Chejne, Historia de España musulmana, Madrid 1980, s. 44 vd.
S. M. Imaduddin, Muslim Spain, Leiden 1981, s. 31, 37, 60-61, 112, 146, 168, 171-172, 180, 193, 221.
Ziriklî, el-Aʿlâm (Fethullah), VIII, 85.
E. Lévi-Provençal, España musulmana, Madrid 1987, IV, 397 vd.
a.mlf., “Mansur”, İA, VII, 302-304.
a.mlf., “Mehdî”, a.e., VII, 482-483.
D. M. Dunlop, “His̲h̲ām II”, EI2 (İng.), III, 495-496.

↑ D. Wasserstein, The Rise and Fall of the Party-Kings, Princeton 1985, s. 38-41, 65-67, 70-72, 118-119, 142, 156-157, 175, 178-179, 197.
↑ Abdülvâhid el-Merrâküşî, el-Muʿcib fî telḫîṣi aḫbâri’l-Maġrib (nşr. M. Saîd el-Uryân – Muhammed el-Arabî), Dârülbeyzâ 1978, s. 45-66.
↑ Abdülmecîd Na‘naî, Târîḫu’d-devleti’l-Ümeviyye fi’l-Endelüs, Beyrut, ts. (Dârü’n-nehdati’l-Arabiyye), s. 419-495.