Latış atıcıları (latış. Latviešu strēlnieki; rus. Латышские стрелки) — Birinci Dünya müharibəsi illərində Rusiya imperiyasının Kurland və Livoniya quberniyalarını Almaniya qoşunlarının işğalından qorumaq üçün Rusiya İmperator Ordusunun tərkibində yaradılmış atıcı bölmələrinin şəxsi heyəti.[1]
Latış atıcıları | |
---|---|
![]() | |
Ölkə | |
Döyüşlər | |
![]() |
Latış atıcıları 1915-ci ilin yayında Almaniya qoşunlarının Baltikyanına hücumu zamanı Rusiya İmperator Ordusunun tərkibində yaradılmış latış milli hissələr idi. Hərbi hissə 1916-cı ildə atıcı polkları kimi yenidən təşkil edilmişdi. Əsgərlərin 80%-dən çoxu fəhlə və muzdur idi. 1917-ci il fevral inqilabından sonra polklarda sovetlər seçilmiş, latış atıcıları polklarının icraiyyə komitəsi, bolşevik partiya təşkilatı yaradılmışdı. Oktyabr inqilabından sonra latış atıcıları Petroqradda sovet idarələrini və Smolnını, sonralar Kremldə sovet hökümətini qoruyurdular. Köhnə ordunun buraxılması ilə əlaqədar latış atıcı polkları Qızıl Ordunun nizami hissələri kimi yenidən təşkil edilmişdi. 1918-ci ilin aprelində 9 polkdan ibarət Latış atıcı sovet diviziyası yaradılmışdı. Latış atıcıları Moskvada sol eserlərin qiyamının, Kaluqa, Saratov, Yaroslavl və s. şəhərlərdə əksinqilabi qiyamların yatırılmasında iştirak etmişdilər. 1918-ci ilin sonundan 1919-cu ilin əvvəllərinə qədər latış atıcıları demək olar bütün Latviya ərazisini alman qoşunlarından və Latviya hökumətinin qüvvələrindən təmizləmişdilər, Sovet Latviyası ordusunun özəyi olmuşdular. Sovet qoşunları 1919-cu ilin iyununda Riqadan çıxdıqdan sonra yaradılmış Latış atıcı diviziyası sentyabrda Cənub cəbhəsinə göndərilmişdi. Onlar qırmızı kazaklarla birlikdə Denikin ordusunun secmə hissələrini məğlub etmişdilər. 1920-ci ilin ilin aprelindən latış atıcıları Vrangelin qoşunlarına qarşı vuruşmuşdular. 1920-ci ilin noyabr ayının sonunda Latış atıcı diviziyası buraxılmışdır. Latış atıcılarının bir hissəsi Qızıl Orduda xidmət etmiş, Sovet Rusiyasında təsərrüfat işində qalmış, digər hissəsi Latviyaya qayıtmışdır.[2]