 |
 |
Ureyim.az |  |
 |
Murad Acı (rus. Мура́д Эскенде́рович Аджи́ев, 1994-cü ildən Murad Acı adını istifadə etdi; 9 dekabr 1944[1], Moskva – 7 mart 2018, Moskva) — qumuq əsilli türkoloq, publisist, yazıçı, iqtisad elmləri namizədi. Dosent. Altaydan gəlmiş xalqların Böyük köçü konsepsiyasının müəllifidir.
| Murad Acı | |
|---|---|
| rus. Мура́д Эскенде́рович Аджи́ев | |
 | |
| Doğum tarixi | 9 dekabr 1944[1] |
| Doğum yeri | |
| Vəfat tarixi | 7 mart 2018 (73 yaşında) |
| Vəfat yeri | |
| Milliyyəti | qumuq |
| Elm sahəsi | türkologiya |
| Elmi dərəcəsi | iqtisad elmləri namizədi |
| Təhsili | |
| adji.ru | |
Murad Acı 9 dekabr 1944-cü ildə Moskvada anadan olub. O, 1964-cü ildə Moskva Dövlət Universitetinin Coğrafiya Fakültəsinin Şimal Araşdırmaları Bölməsinə daxil olmuş,[2] 1969-cu ildə isə Moskva Dövlət Universitetinin Coğrafiya fakültəsini bitirib aspiranturaya qəbul olmuşdur.[3] Murad Acı SSRİ Dövlət Plan Komitəsinin Məhsuldar Resursların Öyrənilməsi Şurasına daxil olmuşdur.[4] O, 1973-cü ildə Sənaye və inşaat əsasları ixtisasını seçərək "SSRİ-nin şimal-şərqindəki sənaye inkişafı prosesinin modelləşdirilməsi və optimallaşdırılması" mövzusunda namizədlik dissertasiyasını müdafiə etmişdir.[5]
Murad Acının elmi məsləhətçisi professor V. F. Burxanov idi.[3] Məzun olduqdan sonra Acıyev SSRİ Əlvan Metalurgiya Nazirliyinin Proqnozlaşdırma şöbəsində işləmiş, həmçinin bir neçə il Sibirdə sosial tikinti proseslərini öyrənmişdir. Murad Acı həmkarları ilə birlikdə yeni bir Şimal bölgəsi yaratmaq üçün layihə üzərində çalışmışdır.[3][6]
1975-ci ildən 15 il ərzində Ümumittifaq Yazışmalar Maliyyə-İqtisad İnstitutunda iqtisadi coğrafiya mövzusunda mühazirə oxuyub.[2] O, təlim-tədris fəaliyyəti ilə yanaşı, elmi araşdırmalarını davam etdirmişdir: ölkənin şimal bölgəsinin, eləcə də Sibir və Uzaq Şərqin tədqiqatlarında iştirak etmişdir. Bu dövr üçün Sibirin tədqiqatı, Baykal-Amur dəmir yolunun tikintisi, Sibirin regional istehsal strukturları və enerjiyə qənaət edən texnologiyalar haqqında elmi işlər yazmışdır.[7][8] 1976-cı ildə XXIII Beynəlxalq Coğrafiya Konqresində iştirak etmişdir.[9] Elmi fəaliyyətlə məşğul olmaqla eyni zamanda ölkənin aparıcı jurnalları ilə əməkdaşlıq edirdi: bunlar "Novıy Mir" (Yeni Dünya), "Vokrug Sveta" (Dünya Әtrafında), "Nauka i Jizn" (Elm və Həyat), "Znanie – sila" (Bilik Gücdür) jurnalları idi.[10][11] Uzun illər ərzində "quruda və dənizdə" ədəbi coğrafi almanaxın redaksiya heyətinin üzvü vəzifəsində çalışmışdır.[12][13]
1970-ci illərdə Acıyevin əsərləri Sovet şimal araşdırmaları üzrə məşhur alim Q. A. Aqranatın diqqətini cəlb etmişdir. Acıyev bu bölgədə istehsal və insan həyatı üçün ümumi enerji xərclərinin sintetik göstəricisini istifadə etmək fikrini ilk dəfə irəli sürdü. Bu 1976-cı ildə idi. Aqranat bu fikri perspektivli hesab etdi. Aqranat bu fikrin inkişaf etdirilməməsindən təəssüfləndiyini dilə gətirirdi.[3][14]
Yeni ərazilərin kəşfinin tədqiqinə öz töhfəsini vermiş Acıyevin işi 1970–80-ci illərin elmi məktəbinə aiddir.[15] 1982-ci ildə Milli Şura üçün hazırlanmış Sovet və Şərqi Avropa Araşdırmaları (ABŞ) haqqında bəyannamədə Acıyevin nəşrləri Sibirin və Uzaq Şərqin müasir iqtisadi inkişafının biblioqrafik siyahısına daxil edilmişdir.[16] Bu gün Acıyevin əsərləri doktorluq dissertasiyalarında istifadə olunur. AcıyevBAM tikintisini yalnız Trans-Baykal və Uzaq Şərq dəmir yollarında gərginliyin azaldılması mənbəyi kimi deyil, həm də Cənubi Yakutiya və Şimali Transbaykalda müntəzəm kəşfiyyat və hasilat üçün şərt kimi görən iqtisadçılar arasında qeyd edildi.[17]
1982-ci ildə sənaye komplekslərinin və yeni ərazilərin inkişafı ilə əlaqəli demoqrafik dəyişikliklər mövzusunda "Sibir: XX vek" (Sibir: XX əsr) adlı bir kitab nəşr etdirdi. Sibiri bir çox insan, sənaye, elmi və mədəni məsələlərin qarşılıqlı əlaqə mərkəzi kimi təsvir etdi. Nəşr partiya səlahiyyətliləri tərəfindən tənqid olundu və bu da onun doktorluq dissertasiyasını müdafiə etməsinə mane oldu. Hazırda bu kitab ölkədəki bəzi universitetlərin kurslarına və ya əlavə ədəbiyyat siyahısına daxil edilmişdir.[18] Doktorluq dissertasiyasının müdafiəsindən imtina etməyə məcbur olan Acıyev müstəqil tədqiqatlara başlayır. 1989-cu ildə Acıyev ağır suyun təbiətdəki konsentrasiyasını proqnozlaşdırdığı "Kriyogenik ağır su konsentrasiyası fenomeni" adlı bir məqalə dərc etdi.[19] Bu fərziyyə mütəxəssislərin marağına səbəb oldu.[20]
1989-cu ildə nəhayət doktorluq dissertasiyasını tərk edən Acıyev "Vokrug Sveta" jurnalının redaksiyasında işə başladı.[10][21][22]
"Vokrug Sveta" jurnalında işləyərək ekspedisiyalar təşkil etdi, fotoşəkil çəkdi və adı açıqlanmayan xalqların həyatından bəhs edən məqalələr yazdı.[2][10] Etnoqrafik esselərin personajları sovet hakimiyyətinin yenidən qurulması zamanı "yoxa çıxan" Evens, Yakutlar, Talışlar, Ləzgilər, Tabasaranlar, Qaraçaylar, Qumuqlar və digər xalqlar idi. 1990-cı illərin əvvəllərində qaynar nöqtələrə baş çəkdi və Qafqazdakı hərbi əməliyyatlardan danışdı. Eyni zamanda, Acıyev növbəti addımlarını müəyyənləşdirəcək yeni bir mövzu ilə daha çox maraqlandı. Öz xalqı qumuqların tarixi ilə maraqlanırdı.[10][23] Acıyev 1991-ci ildə keçirilən "Hüquq və etnos" beynəlxalq simpoziumunda Etnoqrafiya sahəsində apardığı tədqiqatların nəticələrini təqdim edir.[24][25] Acıyevin "Sovet İttifaqı Dövlət əhalisinin ümumi dövlət strukturunda etnik özünü identifikasiyası problemi (qumuqlar nümunəsi ilə)" hesabatında qumuqlar nümunəsində qədim türklərin etnogenezinin problemləri, coğrafi sərhədləri, dövlət strukturu və dövlət mədəniyyəti tədqiq edilirdi.[25] Elmi hesabatın fikirləri kitabın əsasını təşkil etmişdir.[26] Bu kitab "Mı – iz roda polovetskogo!" (Biz qıpçaq soyundanıq! Qumuqların, qaraçaylıların, qazaxların, balkarların, qaqauzların, krım tatarlarının, həmçinin rusların və ukraynalıların bir hissəsinin soyağacından) narazılığa səbəb oldu və o, yuxarıdan gələn əmrlə 1992-ci ildə "Vokrug Sveta" jurnalında fəaliyyətinidayandırdı.[3][18]
"Vokrug Sveta" jurnalından ayrıldıqdan sonra Acıyev ölkə tədqiqatlarını davam etdirdi.[27] Acıyev 2000 il əvvəl Altayda yaranan tayfaların miqrasiyası ilə bağlı fərziyyə irəli sürərək, vaxt kontekstində miqrasiyanın proqnozlaşdırılan mərhələlərini öyrənmiş və bu miqrasiyanın marşrutunu coğrafi xəritələrə köçürmüşdür. Acıyevin sözlərinə görə, I. minillikdə miqrasiya və yeni torpaqların açılması nəticəsində Baykal gölündən Altantikə qədər Qıpçaq ölkəsi yaradılmışdır ki, bu da Sibirin və müasir Rusiyanın böyük bir hissəsini əhatə edirdi.[21][25] Acıyev, araştırmalarının nəticələrini 1994-cü ildə "Qıpçaq çölünün yovşanı" məqaləsində nəşr etmişdi.[28] Acıyevin fərziyyəsinə görə, bu xalqlar 2000 il bundan əvvəl və bir neçə əsr ərzində Altaydan Böyük köçə başlayan, Avrasiya qitəsinin çöl zonasını tədricən mənimsəyən və məskunlaşan insanların nəslindəndir. Müəllif rus tarixinin "qəbul edilmiş fikrin əksinə olaraq, ümumiyyətlə 9-cu əsrdə deyil, daha əvvəl" başladığına inanır.[18][29] Kitabda tenqrianizmə, türklərin qədim dininə xüsusi diqqət yetirilir.[30]
Onun "Polın’ Polovetskogo Polya" əsəri Murad Acı adı altında nəşr olunmuşdur. Bu əsər "Vokrug Sveta" jurnalından ayrıldıqdan sonra müəllifin adına oldu. Acıyevin dediyi kimi, "Mən külək kimi azad idim, bu adı aldım, daha doğrusu, ad soyadımızın, babamızın və ulu babamızın daşıdığı Acı soyadını qaytardım. İndi fikirləşirəm ki, bu soyaddan istifadə etməyə haqqım var. Mən kitab üzərində işləməyə başladım".[31] "Polın’ Polovetskogo Polya" əsəri Acıyevin tanınması üçün əsas olmuşdur.[32] 2015-ci ildə kitabın 9-cu nəşri yayımlandı.[18][33] Bakı Slavyan Universitetində "Türkologiya" tədqiqatları sahəsində "Tərcümə problemləri" elmi-tədqiqat laboratoriyası türk dilləri, ədəbiyyatı və tarixi sahəsində ən yaxşı əsər kimi "Polın’ Polovetskogo Polya" kitabı tərcümə edilmiş və nəşr etdirilmişdir. Bu əsərin tərcüməçisi tanınmış türkoloq, dilçi professor Tofiq Hacıyevdir.[34][35] Bu iş Bakı Slavyan Universitetinin təhsil fakültəsində dərslik kimi tədris olunur.[36] Qazi Universitetinin professoru Zeynep Bağlan Özer bu əsəri 2001-ci ildə türk dilinə tərcümə edib.[37] 2019-cu ildə o, əlavə və yenidən işlənmiş kitabın 2-ci nəşrini tərcümə edib.[38][39]
Acıyev 1995-ci ildə Dağıstanda xristianlığın tarixini öyrənmək[40] və Müqəddəs Georginin məzarını axtarmaq məqsədi ilə səfər təşkil edir. Onun məqaləsində, səfər nəticələri və Müqəddəs Georgi məzarlığının ehtimal olunan yerinin araşdırmasının nəticələri dərc olundu.[41] 1997-ci ildə nəşr olunan "Tayna sviatogo Georgiya ili podarennoe Tengri: Iz duxovnogo naslediya tyurkov" (Müqəddəs Georginin sirri və ya Tenqrinin hədiyyəsi: türklərin mənəvi irsindən) adlı kitabında bu barədə danışılır.[42][43] Acıyevin ekspedisiyasından sonra[44][45] Müqəddəs Georgi türbəsi Dağıstan Respublikasının görməli yerləri siyahısına daxil edilib.[46]
1996-cı ildə Acıyevin "Səhra Dini" adlı məqaləsi "Uşaq Ensiklopediyası"nda yayımlandı. Bu məqalədə Acıyev Tengrianizm — qədim türklərin dini haqqında danışdı.[47] Acıyev sübut edir ki, Böyük Çöl xalqları bütpərəst deyildilər və tək Allaha, Tenqriyə inanırdılar.[48] Acıyev iddia edir ki, xaç tenqrianlığın ən qədim simvollarından biri olub.[49]
1997-ci ildə "Step i kultura/ Velikiy put vo vremeni" (Çöl və mədəniyyət. Zamanda Böyük Səyahət) beynəlxalq simpoziumunda iştirak edir.[50] Acıyev "Türklərin Avropa sivilizasiyasına verdiyi töhfə" adlı məruzə ilə çıxış edir. Müəllif "türk mədəniyyətinin rolunu və davamını, eləcə də Avropa sivilizasiyasının inkişafına təsirini" araşdırır.[51] 1998-ci ildə M. O. Auezovun 100 illiyinə həsr olunmuş beynəlxalq seminara Acıyev dəvət olunub. Onun məruzəsi ilə seminar işinə başlayır.[52]
"Tenqrianizm və Müasir Avropa Mədəniyyətinin Əsasları" adlı məruzəsində qıpçaqların bütpərəst olması barədə qurulmuş tezisə yenidən nəzər salır. Onun konsepsiyasına görə, Dəşt-i Qıpçaq ölkəsinin sakinləri monoteist tenqrianlıq (səmavi Tanrıya iman — Tenqri) etiraf etdilər).Tenqrianlıq daha sonra başqa bir monoteist dinin — xristianlığın başlanğıcını qoydu.[52][53] Seminar intellektual ictimaiyyətin marağına səbəb olmuş, Acıyevin məruzəsi isə bütün seminar boyu əks-səda doğurmuşdur.[52][54]
1998-ci ildə, "Misl" Yayınevi, xalqların büyük köçü mövzusunda araşdırmalarını davam etdirən Acıyevin "Evropa. Tyurki. Velikaya Step" (Avrupa. Türklər. Böyük çöl) adlı populyar elmi kitabının ilk nəşrini çap etdi.[55] Bu kitabda böyük çölün Avropa mədəniyyətinə verdiyi töhfəyə xüsusi diqqət yetirilir. Kitab dəfələrlə yenidən nəşr olundu. Burada Acıyev ilk dəfə olaraq xalqların Böyük köçü konsepsiyasını ifadə etdi. Bu konsepsiya müəllifin sonrakı əsərlərində inkişaf etmişdir".[18][56] Acıyevin özü vurğulayır ki, onun ixtisası coğrafiyadır və o, öz kitablarını bu elm sahəsi çərçivəsində yazıb və öz həyatını ona həsr edib: "Tarixi coğrafiyada ən çətin vəzifə tədqiq olunan regionun iqtisadi əsasını göstərməkdir. Mən bu problemi həll edirəm".[2][57]
Acıyevin tələbələr üçün yazdığı "Kipçaki. Drevniaya istoriya tyurkov i Velikoy stepi" (Qıpçaqlar. Türklərin və Böyük çölün qədim tarixi: şagirdlər və onların valideynləri üçün sorğu kitabçası) yazdığı elmi-populyar kitabı 1999-cu ildə çap olunmuşdur.[58] 2001-ci ildə "Kipçaki. Oguzi. Srednevekovaya istoriya tyurkov i Velikoy stepi" (Qıpçaqlar. Oğuzlar. Türklərin və Böyük çölün orta əsrlər tarixi) kitabını bu işin davamı kimi yazır.[59] Müəllif bu kitabları məktəblilərə və onların valideynlərinə ünvanlayır və ailə mütaliəsi ənənəsini canlandırmaq istəyir.[60][61] Bu kitab 2001-ci ildə Kazanda Tatarıstanın elmi ictimaiyyətinə təqdim edildi. Acıyev ora Ş. Mərcani adına Elmlər Akademiyası Tarix İnstitutunun dəvəti ilə gəldi[62]. 2002-ci ildə "Kipçaki. Drevniaya istoriya tyurkov i Velikoy stepi" (Qıpçaqlar. Türklərin və Böyük çölün qədim tarixi: şagirdlər və onların valideynləri üçün sorğu kitabçası) kitabının türk dilində tərcüməsi Türkiyədə çıxır.[63]
2001-ci ildə Acıyev Altay vilayətinə səfər edir və yeni əlyazma üzərində işə başlayır. Üç illik işdən sonra "Tyurki i mir: sokrovennaya istoriya" (Türklər və dünya: məxfi tarix) kitabının elmi-populyar nəşri işıq üzü görür.[64] Bu əsərdə müəllif Altaydan gələn xalqların Böyük köçü konsepsiyasının əsas müddəalarını tam şəkildə formalaşdırır. Bu işdə Böyük çölün monoteizm ənənələrinə xüsusi diqqət yetirilmişdir.[64] 2005-ci ildə Heydər Əliyev Fondu bu kitabı Azərbaycan dilində nəşr edib.[65] Professor Tofiq Hacıyev kitabın tərcüməsi işini yerinə yetirdi.[66] 2019-cu ildə "Tyurki i mir: sokrovennaya istoriya" kitabı Türkiyədə türk dilində nəşr olunub.[67] 1-ci Beynəlxalq "Müqayisəli ədəbiyyatşünaslıq" elmi konfransında 2004-cü ildə bu kitabdan məruzə edilir. "Tyurki i mir: sokrovennaya istoriya" kitabının ayrı müddəaları 2004-cü ildə[68] "Müqayisəli Ədəbi Tədqiqatlar" adlı 1-ci Beynəlxalq Elmi Konfransda açıqlanmışdır.[69] Altayda yeni eradan əvvəl başlayan xalqların böyük miqrasiyasına həsr olunmuş "Hind-Avropa tədqiqatları və müqayisəli ədəbiyyat" adlı məruzə, Rusiya və Avropanın inkişafında türk mədəniyyətinin rolu haqqında bəhs edir.[70]
2005-ci ildə Naxçıvan Dövlət Universitetinin təşkil etdiyi ekspedisiyada Acıyev Naxçıvanda Gəmiqaya dağındakı qayaüstü rəsmlərin araşdırılmasında iştirak edir.[71] Acıyevin fikrincə, bu rəsmlər xalqların Böyük köçünün mərhələlərindən biri ilə bağlıdır.[72] Ekspedisiyadan sonra hakimiyyət orqanlarının qərarı ilə dünya tarixinin qədim abidəsinin yerində Nuhun məqbərəsi bərpa olunub.[72] Aparılan araşdırmalar Azərbaycan Respublikasının geniş ictimaiyyətinin və rəhbərliyinin diqqətini cəlb etmişdir.[73]
Qafqaza ekspedisiyalardan[71][74] və "Qafqaz Albaniyasının etnomədəni irsi" Beynəlxalq Elmi Konfransında iştirak etdikdən sonra[75] Adjıyev 2006-cı ildə elmi-populyar kitabı olan "Dıxanie Armageddona" (Armageddonun Nəfəsi) çap etdirir. Kitab XVI əsrdə başlayan və bu günə qədər bitməyən Qafqaz müharibələrinin tarixindən bəhs edir.[76] Müəllif öz işində xüsusilə Qafqaz Albaniyasının tarixini, müasir oxucunun heç vaxt bilmədiyi bir dövləti təsvir edir. Bu mövzuya Adjıyevin marağı onun 1989–1991-ci illərdə Qafqazdakı etnoqrafik araşdırmalarına təsadüf edir[10][23][77] və o, özünün real faktlar əsasında yazdığı məqalələri ilə Qafqazın problemlərini üzə çıxarmağa çalışır.[10]
Adjıyevin "Aziatskaya Evropa" (Asiya Avropası) adlı elmi-populyar kitabı da 2006-cı ildə çap olunmuşdur.[78] Bu kitaba onun iki əsəri daxil edilib: "Evropa. Tyurki. Velikaya Step",[55] "Tyurki i mir: sokrovennaya istoriya".[64] Kitabın xülasəsində deyildiyi kimi, Rusiya və digər Avropa ölkələrinin əsasını təşkil edən böyük çölün tarixi dünyagörüşü və tarixə baxışı daha fərqli olan coğrafiyaşünas tərəfindən danışıldığı üçün maraq doğurur.[78]
2007-ci ildə Rusiya Mədəniyyət Nazirliyinin layihəsi kimi Adjıyevin tədqiqatları əsasında "Milli Tarix və milli fikir" devizi altında "Armageddon nəfəsi" filmi çəkilmişdir.[79] Filmin ilk nümayişi Bakı Dövlət Universitetində olmuş, böyük auditoriya qarşısında keçirilmişdir və onların əksəriyyəti tarixçilər və coğrafiyaçılar idi.[80]
Elə həmin 2007-ci ildə Verxneviluysk Gimnaziyasının dəvəti ilə "Türkologiya vətəndaş cəmiyyətinin formalaşmasında mədəniyyətlərin inteqrasiyasının amili kimi"[81] beynəlxalq elmi-praktik konfransda beynəlxalq ekspert kimi çıxış edir.[82]
2010-cu ildə "АСТ" nəşriyyatı Acıyevin bir kitabını "Bez Veçnogo Sinego Neba: Oçerki naşey istorii" (Əbədi mavi səmasız: tariximizin oçerkləri) nəşr etdirdi. Müəllif mümkünsüz hesab edilən işi görüb. O, Rusiyanın sələfi olan ölkə haqqında danışırdı. Kitabın ön sözündə deyildiyi kimi, Acıyev tərəfindən göstərilən ardıcıllıq öz inanılmaz sadəliyi ilə təəccübləndirir. Kitabın əsas fikri: "Biz vahid ölkənin vahid xalqı idik".[83] Böyük miqrasiya konsepsiyasından bu sözlər nəticə rolunu oynayır.[84] Ümumi keçmişdən bəhs edən Murad Adjının kitabları sayəsində "Vahid dövlət — vahid xalq" şüarı Rusiyanın çoxmillətli icmalarını birləşdirir.[84][85][86][87][88]
2011-ci ildə Acıyevin kitablarının yeni nəşrləri buraxılır: "Aziatskaya Evropa" (Asiya Avropası), "Evropa. Tyurki. Velikaya Step" (Avrupa. Türklər. Böyük çöl), "Bez Veçnogo Sinego Neba: Oçerki naşey istorii" (Əbədi mavi səmasız: tariximizin oçerkləri), "Polın’ Polovetskogo Polya" (Qıpçaq çölünün yovşanı).[89]
Acıyev 2011–2012-ci illərdə "Türklər" layihəsinin tarixi sənədli kinosunun final seriyasının yaradılmasında iştirak etmişdir.[90] Bu layihə Rusiya Coğrafiya Cəmiyyəti və "Mir" Dövlətlərarası Teleradio Şirkəti tərəfindən həyata keçirilmişdir.[91] Bu layihənin məqsədi "Türk xalqlarının qədim tarixi vasitəsilə Rusiyanın və Müstəqil Dövlətlər Birliyinin tarixini göstərmək, geniş auditoriyanı türk xalqlarının mədəniyyəti ilə tanış etməkdir"[91]. Bu layihənin reallaşdırılmasına Rusiya Prezidenti V. Putin maddi və mənəvi dəstək verib.[92]
2013-cü ildə Moskvanın Tatar Mədəniyyət Mərkəzi Murad Acı ilə görüş keçirir. Görüş Acıyevin Türkologiya sahəsindəki fəaliyyətinin 20 illiyinə həsr olunub.[93] Çoxsaylı çıxışların əsas leytmotivi onun türk xalqlarının mədəniyyətinin dirçəldilməsi istiqamətində gördüyü işlərə görə müəllifə təşəkkür etmək idi.[85][94][95]
2014-cü ildə Acıyevin 70 illiyi münasibətilə AST nəşriyyatı onun əsərlərindən ibarət məcmuələr buraxır: "Polınnıy Moy Put" (Mənim yovşanlı yolum),[96] "Velikaya step. Prinoşenie Tyurka" (Böyük çöl. Dar türk),[97] "Aziatskaya Evropa" (Asiya Avropası).[78]
Elə həmin 2014-cü ildə Mahaçqalada Acıyevin 70 illiyinə həsr olunmuş elmi konfrans keçirilir.[98] Konfrans iştirakçıların çıxışlarında qeyd olundu ki, Acıyevin konsepsiyası önun haqlı olduğunu təsdiq edir, müəllifin əsərləri isə ümummilli ideyanın formalaşması üçün vacibdir.[86][98]
2015-ci ildə AST-nin nəşriyyatı Acıyevin bir neçə əsərini dərc edir: "Polın’ Polovetskogo Polya" (Qıpçaq çölünün yovşanı, 9. Nəşr), "Evropa. Tyurki. Velikaya Step" (Avropa. Türklər. Böyük çol, genişləndirilmiş 9. Nəşr), "Tyurki i mir: sokrovennaya istoriya" (Türklər və dünya: məxfi tarix) və toplusu "Istoriya tyurkov. Takimi znali nas" (Türklərin tarixi. Bizi belər tanıdılar).[99] Kolleksiyaya müəllif tərəfindən xüsusi olaraq bu nəşr üçün yenidən işlənmiş kitablar daxil edilib: "Kipçaki" (Qıpçaqlar), "Kipçaki. Oguzi" (Qıpçaqlar. Oğuzlar).
2016-cı ildə Acıyevin "Saga o Velikoy ctepi" (Böyük Çöl haqqında dastan) adlı yeni kitabı çapdan çıxmışdır. Müəllif bu işdə xalqların böyük köçündən, türk mədəniyyətinin bəşəriyyətin sərvətinə necə çevrilməsindən, Avrasiya qitəsinə necə yayılmasından, Şərqlə Qərbi unikal nailiyyətlərlə zənginləşdirməsindən bəhs edir.[100]
2017-ci ildə "Vestnik tyurkskogo mira" (Türk dünyasının bülleteni) jurnalı işıq üzü görüb, onun bütün nəşrləri tədqiqatçı və yazıçı Murad Eskenderoviç Acıyev (Murad Adji) fəaliyyətinə həsr olunub.[27][101] O, MDU-nun Coğrafiya fakültəsinin məzunu, Sibirin mənimsənilməsi ilə bağlı dissertasiya müdafiə etmiş, bütün ömrü boyu seçilmiş mövzuya sadiq qalmışdır. Bunun sayəsində alim Avrasiya hüdudlarına çıxa və öz tədqiqatlarını davam etdirə bildi, nəticədə M. E. Acıyev artıq əsrin dörddə bir hissəsi kimi işləyib hazırladığı xalqların böyük köçü konsepsiyası elmi ədəbiyyatda öz yerini aldı.[27]
2019-cu ildə Acıyevin "Svyatoy Georgiy i gunni" (Müqəddəs Georgi və Hunlar) adlı son işi çapdan çıxıb. Müəllif bu kitaba bütün həyatı boyunca gedim. Onun müqəddəs Georgiyə[41][42] həsr olunmuş ilk nəşrləri əsrin dörddə birindən çox həsr etdiyi tədqiqatın başlanğıcı oldu. Georgiy əməlinin xalqların böyük köçürülməsi ilə bağlı hadisələrin coğrafi və müvəqqəti koordinatlarına mükəmməl "uyğun gəldiyinə" əsaslanaraq, Acıyev gözlənilməz nəticələrə gəlir. Onlar coğrafiyanın dəqiq elm olduğuna, tarixi hadisələrə obyektiv baxmağa, siyasətdən bezməyə imkan verdiyinə əmin olan coğrafiyaçıya məxsusdur. Tədqiqatçı ümid etdi ki, "onun işi dünyaya baxışımızı dəyişəcək".[43][102][103] Kitab müəllifin ölümündən sonra çap olundu. Son gününə qədər əlyazma üzərində işləyirdi.[102]
Acıyev 7 mart 2018-ci il tarixində vəfat etdi və Moskvada Don qəbiristanlığında dəfn edildi.[104]
Mütəxəssislər Acıyevi Altaydan xalqların Böyük köçü konsepsiyasının müəllifi olan məşhur türkoloq kimi səciyyələndirirlər.[27][72][84][105][106][107][108][109] Ekspertlər onun tədqiqatlarında istifadə etdiyi biliklərin genişliyini və dərinliyini qeyd edir, tarix, coğrafiya, iqtisadiyyat, dilçilik, folklor, etnoqrafiya, ilahiyyat kimi elmləri birləşdirir və dilçilik.[72][110] Tarixi tədqiqatlarda coğrafiyanın müəyyən rolu olan bütöv yanaşmanın əhəmiyyəti qeyd olunur.[18] Acıyevi Altaydan xalqların Böyük köçürülməsi konsepsiyasının bağlı dünya tarixin yeni nöqteyi-nəzərdən baxmağa imkan verir. Konsepsiya dünya elmində yeni bir sözdür. Onun əhəmiyyətini hələ tam dərk etmək və gələcək nəsillərə dərk etmək lazımdır.[18][84][110]
Mütəxəssislər Böyük çölü kütləvi köçürülmələr üçün əlverişli məkan kimi qiymətləndirən alimlər arasında Acıyevin qeyd edirlər. Muraad Acıyev, onu "coğrafi baxımdan çöl landşaft zonasından daha geniş olan Meqa region kimi nəzərdən keçirirdi".[111][112] Altayda doğulan xalqların Böyük köçü ilə bağlı tədqiqatları qədim və orta əsrlərin lokal sivilizasiyalarının formalaşması probleminə yeni nəzər salmağa imkan verir.[72][113][114][115]
Onun kitabları müxtəlif ixtisasların alimləri tərəfindən istifadə olunur. Bunlar elmi məqalələrdir,[116] ali təhsil müəssisələri üçün monoqrafiyalar və dərs vəsaitləri .[117] Rusiya, Qazaxıstan və Azərbaycanın bəzi ali məktəblərində Acıyevin kitablarını tövsiyə olunmuş və əlavə ədəbiyyat siyahısına daxil etmişlər.[118]
Hazırda müxtəlif ölkələrdən olan alimlər Acıyevin kəşfləri əsasında işləməyə davam edirlər.[119] Onun araşdırmaları nəticəsində əvvəllər Dünya tarixi kontekstində nəzərdən keçirilməmiş tenqrianlıq mövzusuna geniş elmi müraciət edilmişdir.[110][120][121] Bu məsələdə Acıyevin mövqeyi bəşəriyyətin tarixinə yeni nəzər salmağa məcbur edir[30].
Altayda aparılan sosioloji sorğular göstərdi ki, gənclərin fikrincə, Acıyev Altay xalqlarının tarixinə təsir göstərən fiqurlar sırasındadır[122]. Mütəxəssislər onun işlərini etnopedaqogik təhsil problemlərinin həllində mühüm rol oynayan əsərlərə aid edirlər.[123] Azərbaycanda Acıyevin kitablarından parçalar "Idei vısokoy pedagogiki" (Yüksək pedaqogika ideyaları) kitabında nəşr olunub".[124] Qazaxıstanda Acıyevin kitablarından parçalar "Antologiya pedagogiçeskoy misli Kazaxstana" (Qazaxıstanın pedaqoji Fikir antologiyası) pedaqoji toplusuna daxil edilib (Qazaxıstan Respublikası Mədəniyyət Nazirliyinin "Sosial əhəmiyyətli ədəbiyyat növlərinin nəşri" proqramı çərçivəsində).[125]
Eyni zamanda qeyd edilir ki, millətçilik ruhuna köklənən müəlliflər Acıyevin əməyini mənfi qarşılamışlar.[126] Onlar alimi müxtəlif yollarla nüfuzdan salmağa çalışırlar.[127] Bəziləri deyirlər ki, onun əsərləri hekayəni pis bilən bir oxucu üçün nəzərdə tutulmuşdur.[128][129][130] Bəzi müəlliflər Acıyevin əsərlərini qəbul etmirlər[131] və Pantürkizm və millətçilik təhlükəsindən danışırlar.[126][18]
Mütəxəssislər qeyd edirlər ki, Acıyev haqqında neqativin böyük hissəsi bir məqama yönəlib: o, tarixçi deyil.[18][132] Mütəxəssislərin sözlərinə görə, bu cür bəyanatlar iqtisadi və tarixi coğrafiya kimi biliklərin mürəkkəb sahələri ilə bağlı elmi tədqiqatların xüsusiyyətlərini bilmədiyini göstərir. Acıyevin bu elm sahələrində peşəkarlığı şübhəsizdir.[18][109] Alimin sözlərinə görə, "tənqidçilər" coğrafiya elminin onun tədqiqatlarının mərkəzində olduğunu başa düşmürdülər.[133]
Acıyevin ünvanına mənfi rəy bildirmiş müəlliflərdən heç biri onunla açıq mübahisəyə girməyib.[131][133][134][135] Onlar "yad adamı" döymək istəyirdilər,[132] və digər insanlar kömək istəyirdilər.[136]
Müxtəlif müəlliflər müxtəlif nəsillərin şagirdlərinin fəal yaradıcılığı, tarixi gerçəkliyi və mənəvi maarifləndirilməsi ilə qeyd olunan Acıyevin fəaliyyətindən danışırlar.[61][73][107][108][137] Onun vicdanlı və təmənnasız əməyi Müasir Rusiya mədəniyyətinin real nailiyyətlərindən biridir.[94] O, "yaxşılıq koordinatlarında" işləyənlərdir. Onun kitabları sadə "Kitab" anlayışından kənara çıxır. Bu qəhrəmanlıq işidir[138].
Acıyevin elmi-populyar kitabları janrın ən yaxşı ənənələrində yazılmışdır. Onlar milli-mədəni ənənələrlə tanış olmağa və "yad" milli-mədəni kodlara hörmətlə yanaşmağa kömək edirlər.[18][110] Onun konsepsiyasının yeni təsdiqi tədqiqatçıları onun tapıntılarına daha diqqətlə yanaşmağa məcbur edir.[84]
 |
 |
UREYIM.AZ |  |
 |
|