Lars Olaf Conatan Söderblum (isv. nɑ̌ːtan ˈsø̌ːdɛrblʊm; 15 yanvar 1866[1][2][…], Trönö[d] – 12 iyul 1931[1][2][…], Uppsala) – İsveçli ruhani.
Ən möhtərəm Natan Söderblum | |
---|---|
![]() | |
Kilsə | İsveç kilsəsi |
Yeparxiya | Upsala |
Oturulub | 20 may 1914 |
Səlahiyyət müddəti sona çatıb | 1914–1931 |
Sələf | Yohan Avqust Ekman |
Xələf | Erlinq Eydem |
Təyinatlar | |
Təyinat | 1893-cü il (keşiş) |
Təqdis | 8 noyabr, 1914-cü il Qotfrid Billinq tərəfindən |
Şəxsi məlumatlar | |
Doğum | 15 yanvar 1866(1866-01-15)[1][2][…] |
Vəfat | 12 iyul 1931(1931-07-12)[1][2][…] (65 yaşında) |
Milliyət | isveçli |
Məzhəb | İsveç kilsəsi |
Valideynlər | Yonas Söderblum və Nikolina Sofi Blyume |
Həyat yoldaşı | Anna Söderblum (Forsell olaraq anadan olub) (1870–1955) |
Təhsili | Uppsala Universiteti |
1914-1931-ci illər arasında İsveç Upsala kilsəsinin baş yepiskopu[3] və 1930-cu ildə Nobel Sülh mükafatı laureatı olmuşdur. 12 iyulda Lüteran kilsəsinin Müqəddəslər təqvimində və Yepiskopal kilsəsinin (ABŞ) ayin təqvimində xatırlanır.[4]
Soderblum Evleborq lenində, Söderhamn şəhərinin Trönö kəndində anadan olmuşdur. Atası kilsə keşişi idi. 1883-cü ildə Uppsala Universitetinə daxil oldu. Əvvəlcə nə öyrənmək istədiyinə əmin olmasa da, nəticədə atasının yolunu davam etdirməyə qərar verdi. ABŞ səyahətindən qayıtdıqdan sonra 1893-cü ildə keşiş təyin edildi. 1892 və 1893-cü illərdə Söderblum əvvəlcə Uppsala Tələbə Birliyinin vitse-prezidenti, sonra isə prezidenti oldu.[4]
1894-cü ildən 1901-ci ilə qədər Parisdə İsveç səfirliyində vəzifə apardı, hansı ki,burada onun iclaslarında həm Alfred Nobel (1833–1896), həm də Avqust Strindberq (1849–1912) yer alırdı. 1897-ci ildə Alfred Nobelin ölümündən sonra anma mərasimini keçirdi. 1901-1914-cü illərdə Söderblum Uppsala Universiteti nəzdindəki İlahiyyat məktəbində vəzifə tutdu və 1912-1914-cü illərdə eyni zamanda Leypsiq Universitetində dinşünaslıq üzrə professoru oldu. 1914-cü ildə İsveçdəki Lüteran kilsəsinin başçısı, Uppsalanın arxiyepiskopu seçildi. Birinci Dünya müharibəsi zamanı,o, bütün Xristian liderlərini müharibə əsirləri və qaçqınların vəziyyətini yaxşılaşdırmaq, barışıq və ədalət üçün çalışmağa çağırdı.[5]
Kilsə birliyinin İncili dünyaya təqdim etmək üçün xüsusi məramı olduğuna və İsa peyğəmbərin mesajlarının ictimai həyatla əlaqəli olduğuna inanırdı. 1920-ci illərdə xristian "Həyat və İş" hərəkatına rəhbərliyi onu katolik hərəkatının əsas qurucularından biri kimi tanınmasına səbəb oldu. İsveç kilsəsi ilə İngiltərə kilsəsi arasındakı əlaqələrin qurulması istiqamətində hərəkətə keçmiş və İngilis ekumenisti, Kenterberinin dekanı, Çiçester yepiskopu Cor Bell (1883-1958) ilə yaxın dost idi. 1925-ci ildə Stokholmda Ümumdünya Həyat və İş Konfransına rəhbərlik etməkdə böyük rol oynadı. 1930-cu ildə Nobel sülh mükafatına layiq görüldü.[4][6]