Sibir Sorgilesi - Wikipedia - Ureyim.az

Sibir şorgiləsi Orta və Qərbi Sibirin cənubunda, Qırğızıstan və Qazaxıstanın şərq rayonlarında bitir. Bitmə arealı Orta Asiya, Qərbi Çin, Monqolustandır.

Hündürlüyü 30-80 (100) sm, bəzən şaxələnmiş budaqlı, gövdəsi bozumtul-ağ qabıqlı koldur. Cavan budaqları bir-birindən 1,5-3 (4) sm məsafədə yerləşir. Yarpaqları dəstələrdə 2-4 ədəd olmaqla yerləşir, kürəkvari-neştərvari və ya uzunsov, əks-yumurtavari, uzunluğu 7-13 mm, eni 1,5-2,5 (4) mm-dir. Çiçəkləri xırda, ağ, mövsümi, qısa tükcüklü, budaqların uclarında qalxanvari dixazilərə yığılmışdır. Kasacıqları yarısınadək kəsik, hissələri təxminən 1 mm, yumurtavari, kütdür. Ləçəklərin uzunluğu 3-4 mm, uzunsovdur. Çəyirdəkləri tünd göy şirəli, qara, təxminən şarşəkilli və ya enli-yumurtavaridir. Çəyirdəkləri təxminən 5 mm, yumurtavari, kütdür. Bitki böcəklər, arılar və başqa həşəratlarla tozlanır. Meyvələri yumurtavari formalı, qırmızı, yetişəndə tünd göy rəngli, şirəli, diametri 5 mm-dir.

Şorgilə gilli torpaqlarda, çay kənarlarında bitir, eyni ilə ağır torpaqlara üstünlük verir. Yarımsəhra zonasında qoruyucu meşə salınması üçün yararlıdır.

Bəzi rayonlarda rast gəlinir.

Sibir şorgiləsi tipik halofitdir (yəni, şoran torpaqlara üstünlük verən bitkidir). Təbiətdə meyvələri quş və heyvanlar üçün yemdir. Sibir şorgiləsinin giləmeyvələri askorbin turşusu ilə zəngindir, qida boyası alınır. Bitkidə olan alkaloidlər spazmolitik, gipotenziv və sedativ təsir göstərir. Tibet təbabətində meyvələri oynaq xəstəliklərində istifadə edilir.

• Tofiq Məmmədov, Elman İsgəndər, Tariyel Talıbov. Azərbaycanın nadir ağac və kol bitkiləri. Bakı: Elm, 2014, 380 səh.