Bu səhifənin Aqil ibn Əbu Talib olaraq adlandırılması təklif edilir. Səhifənin adının dəyişdirilməsi ilə bağlı müzakirədə iştirak edərək fikirlərinizi bölüşə bilərsiniz. Lütfən, müzakirə bitənə qədər səhifədən şablonu çıxarmayın. |
Əbu Yezid Aqil ibn Əbi Talib ibn Əbdilmüttalib əl-Haşimi əl-Qureyşi (ərəb. عقيل بن أبي طالب; 590, Məkkə – 670, Mədinə) — Əli bin Əbu Talibin böyük qardaşı,[1] səhabə.
Əqil bin Əbi Talib | |
---|---|
عقيل بن أبي طالب | |
![]() | |
Doğum tarixi | 590 |
Doğum yeri | Məkkə, Ərəbistan |
Vəfat tarixi | 670 |
Vəfat yeri | Mədinə, Ərəbistan |
Dəfn yeri | |
Uşaqları | |
Atası | Əbu Talib |
Anası | Fatimə binti Əsəd |
Fəaliyyəti | mühəddis |
O, Əlidən 20 yaş böyükdür.[1] 580-ci ildə anadan olub. Ənsab və tarix bilikləri ilə Cahiliyyə dövründə Qureyş qəbiləsi arasında mühüm bir mövqeyi var idi. O, mübahisəli məsələlərdə hakimliyinə müraciət edilən dörd şəxsdən biri idi. Bədir döyüşündə Məkkəli müşriklərin tərəfində döyüşdü və müsəlmanlara əsir düşdü. Əmisi Abbas ibn Əbdülmüttəlib tərəfindən verilən 4000 dirhəm fidyə qarşılığında əsirlikdən xilas oldu.[2] Onun nə zaman müsəlman olduğu haqqında müxtəlif versiyalar vardır: bəzilərinə görə Hüdeybiyyə müqaviləsindən əvvəl, bəzilərinə görə dərhal sonra, digərlərinə görə isə Məkkənin fəthindən əvvəl, 630-cu ilin əvvəllərində müsəlman olmuş və Mədinəyə getmişdir. Qardaşı Cəfərlə birlikdə Mütə döyüşündə iştirak etmişdir.[3][4] Yoluxduğu bir xəstəlik səbəbindən sonrakı döyüşlərdə iştirak edə bilməmişdir. Ancaq Hüneyn döyüşündə iştirak etdiyi və hamı dağıldıqdan sonra Məhəmməd peyğəmbərin yanından ayrılmadığı da rəvayət olunur. Xəlifə Ömər dövründə ona divan sisteminin təşkili vəzifəsi verildi. Əlinin xəlifəliyi dövründə böyük borca düşür və bu məsələdə Əlidən kömək gözləyir. Lakin dəstək görə bilmir. Ona lazım olan yardımı təmin edən Muaviyəyə qoşulur və Siffin döyüşündə qardaşına qarşı vuruşur. Bəlağəti və hazırcavablığı ilə də tanınan Aqil, Muaviyə dövründə və ya I Yezidin xəlifəliyinin ilk günlərində vəfat edir.
O, Peyğəmbərdən bir neçə hədis rəvayət etmişdir. Ondan isə oğlu Məhəmməd, nəvəsi Abdullah, Həsən əl-Bəsri, Əta ibn Əbu Rəbah və başqaları hədis rəvayət ediblər.[5]