Macarıstan zadəganlığı (mac. Nemesség) — Orta əsrlərdən başlayaraq, Macarıstan krallığında mühüm siyasi, hərbi və sosial gücə malik olan aristokrat sinif. Onlar həm krallıq idarəçiliyində, həm də ölkənin hərbi müdafiəsində əsas qüvvə olmuşdur.[1] Zadəganlar torpaq sahibi kimi feodal sistemin sütunu idilər və Macarıstanın daxili sabitliyi və siyasi dinamikasında həlledici rol oynayırdılar.[2]
Macar tayfaları IX əsrdə Karpat hövzəsinə yerləşdikdən sonra burada mütəşəkkil feodal cəmiyyət qurmağa başladılar. [3]İlk hersoqlar, başçılar və qəbilə elitaları sonradan zadəgan təbəqəsinin nüvəsini təşkil etdilər. I İştvan 1000-ci ildə taxta çıxdıqdan sonra xristianlığı qəbul edərək feodal monarxiya yaratmışdır. [4]O, dövləti mərkəzləşdirməyə və qəbilə zadəganlarını krallıq nizamına tabe etməyə çalışmışdır. Kilsə ilə sıx əməkdaşlıq edən zadəganlıq güclənməyə başladı.[5]
Kral II Andraş tərəfindən imzalanmış Qızıl bulla sənədi Macarıstanda zadəganların hüquq və azadlıqlarını qanuniləşdirən ilk əsas hüquqi sənəd olmuşdur. [6]Qızıl bulla ilə zadəganlara kralın icazəsi olmadan xaricə getməmək, vergilərdən azad olmaq, torpaq üzərində mülkiyyət hüququ[7], sərbəst məhkəmə müdafiəsi, silahla krala qarşı çıxmaq hüququ (kral qanunu pozarsa) kimi hüquqlar verilmişdi.[8] XIII əsrin sonlarında mərkəzi hakimiyyətin zəifləməsi zadəgan ailələrin güclənməsinə səbəb olmuşdur. “Oliqarxlar” adlandırılan bəzi zadəganlar — Aba, Çak, Küseqi klanları — müstəqil hakimiyyət qurmağa başladılar.[9]
I Karl Robert (1308–1342) və I Laslo (1342–1382) zadəganlığı öz tərəfinə çəkərək dövlət idarəsini möhkəmləndirdilər. Hunyadi Yanoş (XV əsr) zadəgan sinfinin yüksəlişini təcəssüm etdirən ən parlaq fiqurlardan biri idi.[10] Osmanlılara qarşı mübarizədə baş komandan olmuşdur. [11]Onun oğlu Matyaş Hunyadi (Ədalətli Matyaş) Macarıstanın ən məşhur krallarından biri olmuşdur. 1526-cı ildə Moxac döyüşündə Macarıstan məğlub oldu və ölkə üç hissəyə bölündü[12]:
Zadəganlar Habsburqlara qarşı müxtəlif dövrlərdə üsyanlara qalxdılar.[13] Habsburqlar zadəganlığı zəiflətmək və mərkəzi hakimiyyəti gücləndirmək istəyirdilər. Buna baxmayaraq, Macarıstan zadəganları uzun müddət öz hüquqlarını qorumağı bacardılar və kraldan müstəqil hüquqlara malik qaldılar.[14]
1848-ci ildə Macarıstanda baş verən liberal inqilab zadəganların bir hissəsinin dəstəyi ilə baş tutmuşdur.[15] Feodal hüquqların ləğvi, torpaq islahatları və parlament idarəçiliyinə keçid baş vermişdir. Bir çox zadəgan ailəsi yeni burjuaziya və məmur sinfinə keçmişdir. Zadəganlar siyasi muxtariyyət əldə etdilər. Macarıstan öz konstitusiyası və parlamenti ilə birgə Avstriya-Macarıstan imperiyasında yarı-müstəqil status qazanmışdır.[16]
1918-ci ildə Avstriya-Macarıstan imperiyası süqut etmişdir. [17]Monarxiya ləğv olunmuşdur və zadəganlıq rəsmi statusunu itirmişdir. Kommunist rejim 1945-ci ildən etibarən zadəgan sinfini tamamilə ləğv etmişdir. Zadəgan mülkləri milliləşdirildi, ailələr sürgün edilmiş və ya sıravi vətəndaş kimi yaşamağa məcbur olmuşdular.[18]