. Ureyim.az

Nina Baginskaya - Wikipedia - Ureyim.az

Ana Səhifə - Nina Baginskaya

Nina Qriqoryevna Baginskaya (belar. Ні́на Рыго́раўна Багі́нская; 30 dekabr 1946[1], Minsk[2]) — Belarus müxalifət fəalı, hüquq müdafiəçisi, geoloq və ictimai xadim.

Nina Baginskaya
belar. Багінская Ніна Рыгораўна
Şəxsi məlumatlar
Doğum tarixi 30 dekabr 1946(1946-12-30)[1] (78 yaş)
Doğum yeri
  • Minsk, Belorusiya SSR, SSRİ[2]
Təhsili
  • Belarus Dövlət İnformatika və Radioelektronika Universiteti
Fəaliyyəti geoloq, aktivist, ictimai xadim
Təltifləri Belarusian Democratic Republic 100th Jubilee Medal — 2018
Vikianbarın loqosu Vikianbarda əlaqəli mediafayllar

Mündəricat

  • 1 Həyatı
    • 1.1 Həbsləri
  • 2 Mükafatları
  • 3 Ailəsi
  • 4 İstinadlar
  • 5 Xarici keçidlər

Həyatı

redaktə

Nina Baginskaya 30 dekabr 1946-cı ildə ailəsinin yaşadığı Minskin Yakub Kolas küçəsində anadan olub. Atası hərbçi olub, polkovnik rütbəsinə qədər yüksəlib. Minskdə 73 saylı orta məktəbdə oxuyub. Məktəb yaşından velosiped idmanı ilə məşğul olub, ümumittifaq səviyyəli yarışlarda, yürüşlərdə iştirak edib. Gənclik illərində velosiped sürərkən avtomobillə toqquşaraq qəza keçirib. Qəza nəticəsində travmatik beyin zədəsi alıb, bu da onda post-travmatik epilepsiyaya səbəb olub.

Minsk Radiotexniki İnstitutunu radio avadanlıqlarının montajçısı ixtisası üzrə bitirib. Uşaqlıqdan geoloq olmaq arzusunda olduğundan İvano-Frankivsk Neft və Qaz İnstitutunda (Ukrayna) neft və qaz kəşfiyyatı ixtisası üzrə təhsil alıb.

Məqsədi neft və qaz axtarışı olan Belarus Tədqiqat Geoloji Kəşfiyyat İnstitutunda (BelNIGRI)[3] geoloq kimi çalışıb. Eyni zamanda, o, Belarus Xalq Cəbhəsinin üzvü olum və institutda yerli BPF özəyini yaradıb.

1988-ci ildən “Dzyadı” əcdadlarının anım günü ilə bağlı keçirilən rekviem mitinqindən başlayaraq müxtəlif etiraz aksiyalarında fəal iştirak edir. 1994-cü ildə Aleksandr Lukaşenko Belarusda hakimiyyətə gəldikdən sonra layihə haqqında belarus dilində mühüm hesabat hazırladığına görə institutdan qovulub.[4]

Həbsləri

redaktə

Nina Baginskaya dəfə saxlanılıb. O xeyli sayda bir gecədən çox müvəqqəti saxlama kameralarında qalıb. 2014-cü il avqustun 1-də o, Minskdəki DTK binası yaxınlığında - 1937-ci ilin bu günündə Minsk SSRİ Xalq Daxili İşlər Komissarlığı (NKVD) həbsxanasının həyətində Belarus mədəniyyət xadimlərinin on minlərlə əlyazmasının yandırılması və onların müəlliflərinin "Amerikanska"nın zirzəmilərində sonradan edam edilməsinin xatirəsinə - Sovet bayrağını yandırdığına görə həbs edilib.[5][6][7][8] 2015-ci ildə isə Ukraynada Avromeydanda həlak olan Mixail Jiznevskinin xatirəsinə həsr olunmuş aksiyanı təşkil etdiyinə görə Nina Baginskaya yenidən saxlanılıb. 2017-ci il martın 25-də Minskdə onlarla fəalın həbs edildiyi Belarus etirazları (“Ağ Legion” işi) zamanı və Belarusun hər yerində Azadlıq Günü şənliyinin yüzlərlə iştirakçısının saxlanıldığı hadisədən sonra Nina Baginskaya hər gün əlində ağ-qırmızı-ağ bayraq və "Xalqa azadlıq" plakatı ilə piketə çıxdığı üçün həbs olunub.

5 aprel 2019-cu ildə Nina Baginskaya Krupatı meşəsində keçirilən növbəti aksiyada iştirak edib, burada bir qrup fəal qondarma “ərazinin abadlaşdırılması işinin” qarşısını alıb. Bu zaman bir gün əvvəl, aprelin 4-də 1930-cu illərdə güllələnənlərin kütləvi məzarlarının perimetri ətrafında 30 xatirə xaçları sökülüb.[9] Böyük ağ-qırmızı-ağ bayraqla gələn siyasətçi və Belarus Xristian Demokratların həmsədri Pavel Severinets və Nina Baginskaya saxlanılıb.[10][11]

2020-ci ildə Belarusda 9 avqust prezident seçkilərindən sonra etiraz əhval-ruhiyyəsini dəstəkləyib və davranışı ilə etiraz simvoluna çevrilib.[12] O, Kseniya Sobçakın YouTube kanalı, BBC News, həmçinin İsveç, Polşa, Almaniya və Fransadan olan jurnalistlərə müsahibələr verib. Nina hətta İtaliyanın "Vogue" jurnalına da müsahibə verməyə vaxt tapıb. 2020-ci ilin sentyabr nömrəsində "Vogue" jurnalı onu Belarus inqilabının anası adlandırıb. Maksim Katz YouTube kanalındakı videolardan birini ona həsr edib.[13]. Один из роликов на своём YouTube-канале посвятил ей Максим Кац[14]

Nina Baginskaya 20 oktyabr 2020-ci ildə kadr qərarları zamanı Aleksandr Lukaşenko Baginskayanı sadiq insan adlandırdı və “onu meydanlardan uzaqlaşdırmamağı” əmr etdi.[15][16]

5 noyabr 2020-ci ildə təhlükəsizlik qüvvələri çevik qüvvələrin iştirakı ilə Nina Baginskayanın evində axtarış aparıb.[17]

Baginskayanın etiraz aksiyalarında istifadə etdiyi bütün Ağ-qırmızı-ağ bayraqlar onun özü tərəfindən tikilib. Baginskaya insanların ona hədiyyə etməyə çalışdığı bayraqlardan istifadə etmir. O, başqaları üçün də bayraq tikir. Onun hazırladığı ən böyük bayraq 9 metrlik bayraq olub (9m x 4,5m). Bu bayrağı tikmək üçün o, üç gün sərf edib və bayrağı gənclərə hədiyə edib.[18]

Baginskayanın yüzlərlə etiraz aksiyasında iştirakına görə hökumətə borclu olduğu cərimələrin ümumi məbləği on minlərlə dollar təşkil edir. Onun yay mülkü dövlət tərəfindən hərraca çıxarılıb. Hökumət Baginskayanın pensiyasının 50%-ni onun əlindən alır. 2020-ci ildə onun pensiyası ayda 200 Belarus rublu (77 ABŞ dolları) təşkil edib.[19][20]

Mükafatları

redaktə
  • 2017 - Viktor İvaşkeviç xatirə nişanı ilə təltif edilib;
  • 2018 — 1960-70-ci illərdə sovet rejiminin siyasi məhbusu Sergey Xanjenkov (1942-2016) adına medalın ilk laureatı olub;
  • 2018 - "Belarus Xalq Respublikasının 100 illiyi" medalı (Belarus Xalq Respublikasının Radası).[21]

Ailəsi

redaktə
  • Oğlu - Pavel Baginski, 17 fevral 1977-ci ildə anadan olub.[22][23] 31 dekabr 2020-ci il, saat 23:45-də Pavel əlində ağ-qırmızı-ağ bayraq tutan anası ilə gəzərkən saxlanılıb. Onun barəsində Belarus Respublikası İnzibati Xətalar Məcəlləsinin icazəsiz kütləvi tədbirdə iştirakına görə 23.34-cü və polis əməkdaşlarına tabe olmamağa görə 23.4-cü maddəsi ilə protokollar tərtib edilib. 2021-ci il yanvarın 5-də məhkəmənin hökmü ilə 23.34-cü maddə ilə 12 sutka inzibati həbs; 23.4-cü maddə üzrə ikinci protokol məhkəmə tərəfindən baxılmaq üçün göndərilib.[24]
  • Qızı - Alesya Baginskaya.[15]
  • Nəvəsi - Yana Eduardovna Baginskaya (Kardaş), 16 iyun 1997-ci ildə anadan olub.[23]
  • Baginskaya oğlu, nəvəsi və nəticəsi ilə eyni mənzildə yaşayır.[15][25][26][27]

İstinadlar

redaktə
  1. ↑ 1 2 Ніне Багінскай — 70 гадоў! (belar.). 2016.
  2. ↑ 1 2 https://nashaniva.by/?c=ar&i=164736.
  3. ↑ Малышко Л. А. "Белорусский научно-исследовательский геологоразведочный институт" (rus). 2020-10-09 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2020-11-13.
  4. ↑ "«Калі на нас нападуць, як на Украіну, я вазьму ў рукі зброю», — Ніна Багінская". Наша Ніва (belarus). 2016-02-07. 2020-11-13 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2020-11-13.
  5. ↑ Дмитрий Власов. "У здания КГБ задержана общественная активистка Нина Багинская, которая сожгла советский флаг" (rus). 2014-08-02. 2020-10-06 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2020-11-13.
  6. ↑ Виктор Толочко. "Черная ночь белорусской литературы" (rus). 2015-10-29. 2020-10-08 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2020-11-13.
  7. ↑ Лариса Тимошик. "Репрессии 1937 года в Беларуси и пламя из рукописей в внутреннем дворе Минской тюрьмы НКВД" (rus). 2011-11-01. 2020-09-25 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2020-11-13.
  8. ↑ Анастасия Зеленкова. "«Только одна ночь», изменившая белорусскую историю" (rus). 2020-10-08 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2020-11-13.
  9. ↑ Елена Толкачева. "В Куропатах снесли кресты, несколько активистов задержано" (rus). 2019-04-04. 2020-11-02 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2020-11-13.
  10. ↑ Елена Толкачева. "В Куропатах снова собирались активисты. Задержаны Нина Багинская и Павел Северинец" (rus). 2019-04-05. 2019-08-11 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2020-11-13.
  11. ↑   Задержание Нины Багинской в Куропатах
  12. ↑ Алеся Песенко. "«Я гуляю!» 73-летняя Нина Багинская про возраст, популярность в интернете и защиту флага". ru:TUT.BY (belarus). 2016-02-07. 2020-11-07 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2020-11-13.
  13. ↑ Алла Белуга. "The mother of Belarusian revolution. Нина Багинская появилась в итальянском Vogue". ru:Комсомольская правда (rus). 2020-09-30. 2020-12-14 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2020-12-15.
  14. ↑ Максим Кац. "Нина Багинская «я гуляю!» и БЧБ (бело-красно-белый) флаг. Символы революции в Беларуси / Максим Кац". 2020-09-04. İstifadə tarixi: 2024-12-08.
  15. ↑ 1 2 3 Екатерина Пантелеева. "В квартире, где живет Нина Багинская, прошёл обыск". ru:TUT.BY (rus). 2020-11-05. 2020-11-24 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2021-01-06.
  16. ↑ "Лукашенко: «Вы смотрите только Нину Багинскую не забирайте с площадей»" (rus). 2020-10-20. 2020-11-28 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2021-01-06.
  17. ↑ Ника Пикекатлет. "В квартире белорусской активистки Нины Багинской прошли обыски". ru:Газета.Ru (rus). 2020-11-05. 2020-11-05 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2020-11-13.
  18. ↑ "Легендарная Нина Багинская и заколдованный флаг". 2021-05-02 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2025-05-08.
  19. ↑ ""Пошла домой шить новый флаг. И точить новое древко" История Нины Багинской — "белорусской бабушки, которая просто гуляет", — рассказанная ей самой". 21 August 2020. 17 November 2020 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 8 May 2025.
  20. ↑ "Nina Baginskaya: "In order to pay all fines for participating in rallies, I need to live at least 120 years"". 2021-05-02 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2025-05-08.
  21. ↑ "Алексіевіч, Пазьняк, Вольскі, Эрыксан, Белавус. Хто яшчэ ўзнагароджаны мэдалём у гонар БНР-100". 2022-04-19 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2023-02-25.
  22. ↑ Никита Мелкозеров, Андрей Журов. "Сыну Нины Багинской дали 12 суток". ru:Onliner.by (rus). 2021-01-05. 2021-01-05 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2021-01-06.
  23. ↑ 1 2 "Who is Nina Baginskaya from Belarus?" (ingilis). 2020-09-30. 2021-01-05 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2021-01-06.
  24. ↑ "Сыну Нины Багинской присудили 12 суток ареста" (rus). 2021-01-05. 2021-01-05 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2021-01-06.
  25. ↑ "Обыск в квартире Нины Багинской завершен, она не задержана" (rus). 2020-11-05. 2021-01-05 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2021-01-06.
  26. ↑ "В Минске в квартиру к активистке Нине Багинской пришли сотрудники ОМОН". ru:Новая газета (rus). 2020-11-05. 2021-01-06 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2021-01-06.
  27. ↑   Нина Багинская — об обыске в ее квартире вечером 5 ноября

Xarici keçidlər

redaktə
  • Meet the 73-Year-Old Great-Grandmother Defying the Dictatorship in Belarus
  • Who is Nina Baginskaya, the 73-year-old Belarusian protester that takes on riot police?
  • Belarus' 73-Year-Old Protest Icon Among Hundreds of Women Detained in Minsk
  • Belarus protests: Opposition icon, 73, among hundreds detained in Minsk
  • Lukashenko orders “no arrest” for Belarusian revolutionary pensioner Nina Baginskaya
  • Эвика Отто. Нина Багинская: «Чтобы уплатить все штрафы за участие в митингах, мне нужно прожить минимум 120 лет» // Комсомольская правда. 9 сентября 2020.
  • Лецішча 69-гадовай Ніны Багінскай выстаўлена на аўкцыён | Дача Нины Багинской выставлена на аукцион // Радыё Свабода. 9 августа 2016.
  • Штодня да будынка КДБ з пікетам выходзіць Ніна Багінская | Ежедневный пикет Нины Богинской // Радыё Свабода. 8 апреля 2017.
  • Ніна Багінская ў відэа да 10-годдзя "Белсату" // БЕЛСАТ NEWS. 10 ноября 2017.
  • Нина Багинская: «Что вы собираетесь найти в моих колготках?» // Вясна. 11.04.2019.
  • Валерия Уласик, Елена Шалаева. «Вышла, подняла флаг и стоит». Пенсионерка из Беларуси должна государству 16 тысяч долларов за акции протеста // Настоящее Время. 19 июня 2019.
  • «Пошла домой шить новый флаг. И точить новое древко»: История Нины Багинской — «белорусской бабушки, которая просто гуляет», — рассказанная ей самой // Холод. 21.08.2020.
  • Нина Багинская: «Белорусы не простят Лукашенко» // DW на русском. 30 августа 2020.
  • Кто такая Нина Багинская, ставшая символом протестов в Беларуси? // BBC News - Русская служба. 4 сентября 2020.
  • Ніна Багінская — гісторыя нязломнай жанчыны / Нина Багинская / Ток // NN VIDEO TV. 10 сентября 2020.
  • Интервью с легендой белорусского протеста Ниной Багинской // Здесь и сейчас // Телеканал Дождь. 20 сентября 2020.
  • Нина Багинская «я гуляю!» и БЧБ (бело-красно-белый) флаг. Символы революции в Беларуси / Максим Кац
  • // БЕЛСАТ LIFE. 12 октября 2020.
  • // Телеканал Дождь. 22 октября 2020.
  • Italian Vogue Publishes Photos Of Icon Protester Nina Baginskaya // BelarusFeed. 30 September 2020.
Mənbə — "https://az.wikipedia.org/wiki/?q=Nina_Baginskaya&oldid=8161814"
UREYIM.AZ