Əbu Abdürrəhman əs-Suləmi əl-Kufi (ərəb. أبو عبد الرحمن عبد الله بن حبيب السلمي; ən geci 632 – ən tezi 693 və ən geci 695, Kufə) — hədis ravisi, Quran hafizi.
Əbu Əbdürrəhman Suləmi | |
---|---|
ərəb. أبو عبد الرحمن عبد الله بن حبيب السلمي | |
Doğum tarixi | ən geci 632 |
Vəfat tarixi | ən tezi 693 və ən geci 695 |
Vəfat yeri | |
Elm sahələri | qiraət |
Tanınmış yetirmələri | Asim ibn Bəhdələ, Amir əş-Şəbi |
Tam adı Əbu Əbdürrəhman Abdullah ibn Həbib ibn Rəbiə əs-Sulami əl-Kufidir. Məhəmməd peyğəmbərin sağlığında doğulub. Atası Həbib ibn Rəbiə əl-Suləmi Məhəmməd peyğəmbərin səhabəsi olmuşdur. Əbu Əbdürrəhman əl-Suləminin hicri 73-cü (692/693) və ya hicri 74-cü (693/694) ildə Kufədə vəfat etdiyi güman edilir[1].
Əbu Əbdürrəhman əs-Suləmi Quran hafizi olaraq Osman ibn Əffan, Əli ibn Əbu Talib, Zeyd ibn Sabit, Abdullah ibn Məsud və Ubeyy ibn Kəbdən Quran oxumağı öyrənmişdir.
Onun tələbələri arasında: Asim ibn Əbun-Nücud, Yəhya ibn Vətəba, Əta ibn əl-Saibə, Abdullah ibn İsa ibn Əbdürrəhman ibn Əbu Leyla, Məhəmməd ibn Əbu Əyyub, Amir əş-Şəbi və İsmayıl ibn Əbu Xalid var idi. Osman ibn Əffanın səltənətindən ölümünə qədər Kufə Böyük Məscidində Quran tilavəti dərsləri keçdiyi bilidirilib.[2] Əbu Əbdürrəhman əs-Suləmi heç vaxt Quran oxumaq üçün ödənc almamışdır[3].
Əbu Əbdürrəhman əs-Süləmi hədislərin nəqlçisi idi. O, Ömər ibn Xəttab, Osman ibn Əffan,[4] Abdullah ibn Məsud,[5] Huzeyfə ibn əl-Yəman, Xalid ibn Vəlid, Səd ibn Əbu Vəqqas, Əbu Musa əl-Əşəri, Əli ibn Əbu Talib, Əbu əd-Dərda və Əbu Hüreyrədən hədis rəvayət etmişdir. Ondan rəvayət etmişlər: Asim ibn Əbu ən-Nücud, Əbu İshaq əl-Subayi, Əlqamə ibn Mərtəd, Əta ibn əs-Sahib İbrahim ibn Yezid ən-Nahi, İsmayıl ibn Əbdürrəhman əs-Sədi, Səd ibn Ubeydə, Səid ibn Cübeyr, Osman ibn əl-Muğirə əs-Səqəfi, Qeys ibn Vəhb, Müslim əl-Batin, Əbu Hüseyn əl-Əsədi və b[6].