Malik ibn Dinar (ərəb. مالك بن دينار; Kufə – 748 və ya 745, Bəsrə[1]) və ya Əbu Yəhya Malik ibn Dinar əl-Bəsri — ilk zahidlərdən. Sufi və mühəddis. Tabiindəndir.
Malik ibn Dinar | |
---|---|
ərəb. مالك بن دينار | |
| |
Doğum yeri | |
Vəfat tarixi | 748 və ya 745 |
Vəfat yeri | |
Elm sahəsi | sufilik |
Elmi rəhbəri | Həsən əl-Bəsri |
Bəsrədə anadan olub. Elm öyrənmək üçün Xorasan və Hindistana getmişdir. Köhnə və cırılmış kitabları təmir edərək dolanmışdır. Rəvayətə görə gəncliyini eyş-işrətdə keçirən Malik, bir səs eşitdikdən sonra Həsən əl-Bəsrinin yanına gedərək tövbə etmişdir. Səid ibn Cübeyr və Həsən əl-Bəsridən elm almışdır. Əsasən Həsən əl-Bəsrini təqib etmiş, zöhd, sədaqət, zikir və mərifət kimi məsələlərə fokuslanmışdır.[2] Həsən əl-Bəsridən başqa Şəqiq əl-Bəlxi, Rəbiə əl-Ədəviyyə və Əbdülvahid ibn Zeyd ilə söhbət etmişdir. Əbu Bəkrin nəvəsi Qasım ibn Məhəmməddən hədis rəvayət etmişdir. Bəzi mənbələr Xorasanda[3] vəfat etdiyini yazsalar da o, Bəsrədə vəfat etmişdir.